Prasa i media Blog GLEIF

Gdy proces tworzy potencjał: nowe szanse dla banków w dziedzinie onboardingu klientów

Poprzez dostosowanie procesów onboardingu instytucje finansowe mogą zwiększyć satysfakcję klientów, obniżyć koszty oraz utorować drogę dla nowych usług transgranicznych – wyjaśnia Stephan Wolf, dyrektor naczelny Global LEI Foundation


Autor: Stephan Wolf

  • Data: 2020-11-05
  • Odsłon:

Powszechnie wiadomo, że konieczność zachowania zgodności z przepisami nie zawsze ułatwia bankom świadczenie usług w sposób płynny i bezproblemowy dla klientów. Przykładem może być onboarding nowego klienta korporacyjnego: rozbudowane kontrole przeciwdziałające praniu pieniędzy (anti-money laundering; AML) oraz procedury KYC (know-your-customer; poznaj swojego klienta), wymagane przez regulacje takie jak Dyrektywa V AML, zazwyczaj sprawiają więcej problemów, niż życzyłyby sobie tego instytucje finansowe oraz ich klienci.

Dla instytucji finansowej poziom zadowolenia klienta z procesu onboardingu jest tylko częścią problemu. W trosce o zgodność z przepisami procesy wewnętrzne stały się z konieczności bardziej szczegółowe i czasochłonne, co spowodowało spadek wydajności oraz wzrost kosztów.

Różnorodne organy regulacyjne na całym świecie wymagają, aby klienci dokonujący transakcji finansowych na rynkach kapitałowych posiadali – jako podmioty prawne – identyfikatory podmiotów prawnych (LEI) do celów sprawozdawczych. Organy regulacyjne mogą dzięki temu uzyskać jasny obraz podmiotów aktywnych na podlegających im rynkach, co pozwala efektywniej zarządzać ryzykiem. Dotychczas instytucje finansowe nie przyjęły w szerokim zakresie identyfikatorów LEI w celu usprawnienia nadzoru nad portfelem – są one zatem w tyle za organami regulacyjnymi w kwestii dostrzegania korzyści zapewnianych przez te identyfikatory.

Obecnie procedura uzyskiwania identyfikatora LEI jest przeprowadzana najczęściej podczas onboardingu podmiotu przez instytucję finansową oraz wymaga bezpośredniego kontaktu podmiotu z podmiotem nadającym LEI, w związku z czym konieczne jest powtórzenie wielu procedur onboardingu, które podmiot już wykonał. Biorąc pod uwagę fakt, że dla wielu klientów uzyskanie identyfikatora LEI jest obowiązkiem prawnym, duplikacja procesu może powodować frustrację.

Aby umożliwić instytucjom finansowym sprostanie tym wyzwaniom oraz osiągnięcie różnych korzyści w zakresie kosztów onboardingu, wydajności procesu i jakości obsługi klienta, organizacja Global LEI Foundation utworzyła nową rolę operacyjną dla banków uczestniczących w procesie nadawania identyfikatorów LEI: agenta ds. weryfikacji.

Wprowadzenie zasad działania agenta ds. weryfikacji

Zasady działania agenta ds. weryfikacji pozwalają bankom wykorzystywać procedury KYC, AML, a także inne standardowe procesy wdrażania klienta w celu uzyskiwania identyfikatorów LEI dla swoich klientów podczas onboardingu lub standardowej aktualizacji. Oznacza to, że banki pełniące funkcję agentów ds. weryfikacji mogą kontaktować się w imieniu klientów z podmiotem nadającym LEI w celu weryfikacji kluczowych danych dotyczących tożsamości, takich jak nazwa prawna i dane z rejestru przedsiębiorców, potwierdzając, że odpowiednie kontrole i procedury zostały już wykonane.

Większe zadowolenie klientów i zróżnicowanie rynkowe

Bank w roli agenta ds. weryfikacji może korzystać z uproszczonego, oszczędnego procesu nadawania klientom identyfikatorów LEI, co umożliwia szybszą i wygodniejszą obsługę klienta podczas onboardingu oraz zarządzania cyklem życia. Uniknięcie duplikacji procesów oznacza również mniejszy nakład czasu i zasobów ze strony klienta, co przyspiesza uzyskanie przychodów z handlu.

Banki pełniące funkcję agenta ds. weryfikacji mają ponadto dodatkowe możliwości zwiększenia wartości dla klienta i osiągnięcia zróżnicowania rynkowego. Mają np. okazję do pionierskiego wprowadzenia nowych, generujących przychody usług cyfrowych w obszarach, do których dostęp daje identyfikator LEI – od zarządzania tożsamością firmy po podpisy elektroniczne z certyfikatami cyfrowymi o prawnie wymaganym poziomie bezpieczeństwa.

Liderzy w dziedzinie zarządzania tożsamością

Chociaż zasadami działania agenta ds. weryfikacji w pierwszej kolejności zainteresowane będą instytucje finansowe chcące uprościć dla swoich klientów procedury związane z zapewnieniem zgodności z przepisami, naszym celem jest zwiększenie zainteresowania tą rolą wśród banków oraz zachęcanie podmiotów do dobrowolnego przyjmowania identyfikatorów LEI poza rynkami kapitałowymi.

Agenci ds. weryfikacji mogą wykorzystywać identyfikatory LEI w celu eliminacji konieczności ręcznego łączenia danych o podmiotach z rozproszonych źródeł wewnętrznych i zewnętrznych. Według szacunków firmy McKinsey światowy sektor bankowy mógłby dzięki temu zaoszczędzić 2–4 mld USD rocznie poprzez zwiększenie wydajności pracowników etatowych zajmujących się onboardingiem klientów.

Nadając identyfikatory LEI również tym klientom, w przypadku których nie jest to podyktowane przepisami finansowymi, agent ds. weryfikacji może wyposażyć całą swoją bazę klientów biznesowych w identyfikatory rozpoznawane na całym świecie, które można wykorzystywać podczas transakcji międzynarodowych z dowolnym prawnie zarejestrowanym kontrahentem lub dostawcą.

W ten sposób instytucje finansowe mogą wykorzystać identyfikatory LEI w celu rozwiązania problemów z zaufaniem, jakie klienci z całego świata mogą mieć wobec podmiotów z innych krajów. Jest to jedyny otwarty, neutralny pod względem komercyjnym, ustandaryzowany i zatwierdzony przez organy regulacyjne system, który jest w stanie budować zdigitalizowane zaufanie pomiędzy wszystkimi podmiotami prawnymi, bez względu na miejsce. W miarę wzrostu świadomości tych korzyści rolę agentów ds. weryfikacji z dużym prawdopodobieństwem przyjmować będą banki dążące do pozycji uznanych liderów w dziedzinie zarządzania tożsamością, pozycjonowane jako organizacje usprawniające handel międzynarodowy.

Co więcej, jeśli identyfikatory LEI staną się bardziej powszechne i dostępne w raportowaniu AML, organy regulacyjne – zwłaszcza działające w skali międzynarodowej lub w wielu jurysdykcjach – będą lepiej przygotowane do identyfikacji oraz śledzenia nielegalnych operacji finansowych, co pozwoli chronić zarówno przedsiębiorców, jak i ogół społeczeństwa.

Każda instytucja finansowa obsługująca klientów będących podmiotami prawnymi może ubiegać się o status agenta ds. weryfikacji. GLEIF aktywnie współpracuje ze światową społecznością bankową w celu wspierania prób w zakresie zasad działania agenta ds. weryfikacji i zaprasza instytucje finansowe do składania zapytań o uczestnictwo w fazie prób.

Osoby pragnące umieścić wpis w blogu prosimy o odwiedzenie strony: funkcje internetowego blogu GLEIF w języku angielskim. Imię i nazwisko autora komentarza pojawi się obok wpisu. Adresy e-mail nie będą publikowane. Uczestnictwo w forum dyskusyjnym i korzystanie z niego oznacza zgodę na przestrzeganie obowiązujących Zasad korzystania z blogu GLEIF, które należy uważnie przeczytać.



Wszystkie poprzednie wpisy w blogu GLEIF >
O autorze:

Stephan Wolf był dyrektorem naczelnym Global Legal Entity Identifier Foundation (GLEIF) (2014–2024). Od marca 2024 r. kieruje Branżową Radą Doradczą (IAB) Międzynarodowej Izby Handlowej (ICC) w ramach Inicjatywy na rzecz standardów cyfrowych, globalnej platformy dostosowania, przyjmowania i promowania standardów handlu cyfrowego. Przed objęciem stanowiska przewodniczącego od 2023 r. pełnił funkcję wiceprzewodniczącego IAB. W tym samym roku został wybrany do Zarządu Międzynarodowej Izby Handlowej (ICC) w Niemczech.

W okresie od stycznia 2017 r. do czerwca 2020 r. Stephan Wolf był współprzewodniczącym International Organization for Standardization Technical Committee 68 FinTech Technical Advisory Group (ISO TC 68 FinTech TAG). W styczniu 2017 r. pan Wolf znalazł się wśród 100 najlepszych liderów w dziedzinie tożsamości w rankingu One World Identity. Posiada rozległe doświadczenie w tworzeniu systemów operacyjnych danych oraz globalnych strategii wdrażania. W swojej karierze wielokrotnie kierował rozwojem kluczowych strategii biznesowych i produktów. Był współzałożycielem IS Innovative Software GmbH w 1989 r. i pierwszym dyrektorem zarządzającym tej firmy. Później został mianowany na stanowisko rzecznika zarządu przedsiębiorstwa, w które ta firma się przekształciła, czyli IS.Teledata AG. Spółka weszła ostatecznie w skład Interactive Data Corporation, w której S. Wolf piastował stanowisko Dyrektora Naczelnego. Ukończył studia z zakresu administracji biznesowej na Uniwersytecie J. W. Goethego we Frankfurcie nad Menem.


Znaczniki artykułu:
Zarządzanie danymi, Tożsamość cyfrowa, Global Legal Entity Identifier Foundation (GLEIF), Jakość danych, Zgodność, Zasady zarządzania, Regulacje