Zaufanie i technologia: Warunki wstępne do osiągnięcia sukcesu w regulacji cyfrowej

Część IV: Sposoby wykorzystania kodów LEI do celów bezpośredniego przetwarzania, walki z przestępstwami finansowymi oraz przygotowań do globalnego ekosystemu tożsamości cyfrowej

---

---

Jednym z największych wyzwań, z jakimi spotyka się światowy ekosystem finansowy, jest dokończenie jego transformacji w środowisko całkowicie cyfrowe. Sukces w tym wypadku będzie częściowo zależeć od możliwości nowego systemu cyfrowego dotyczących identyfikacji uczestników na rynkach finansowych oraz śledzenia, przewidywania i minimalizowania oszustw.

Podobnie jak w przypadku każdego systemu opartego na zaufaniu ekosystem finansowy wymaga nadzorującej funkcji regulacyjnej, która pozwoli monitorować jego działanie i zbierać dane umożliwiające dokonanie poprawek. Aby to narzędzie było skuteczne, musi rozwijać swoje funkcje operacyjne i nadzorujące w harmonijny sposób, jako jedna, integralna całość. Innymi słowy, ta funkcja regulacyjna musi wykorzystywać technologie działające zgodnie z tymi, które wspierają resztę systemu.

W niniejszym poście, ostatnim z serii dotyczącej badania zaufania finansowego w erze cyfrowej, oceniamy środki, które mogą pomóc w osiągnięciu równości. Wymaga to między innymi skupienia i natychmiastowej uwagi; obecne możliwości regulacyjne ekosystemu mogą stać się dalekie od ideału. Jeśli ta luka nie zostanie zmniejszona, środowisko cyfrowe będzie umożliwiać oszustom rozwój ich działalności, ułatwi im pozostanie niezauważonymi i osiąganie coraz większych korzyści.

Z rozwojem solidnej funkcji regulacyjnej wiąże się bezpośrednio możliwość spójnej identyfikacji stron transakcji w czasie rzeczywistym, na skalę globalną. W tym celu wszyscy partnerzy muszą zastosować jeden wspólny środek weryfikacji tożsamości cyfrowej.

Technologia cyfrowa: Przyjaciel, a nie wróg

W naszym połączonym świecie przeładowanie informacjami tworzy ryzyko mniejszego zaufania, dlatego partnerzy muszą współpracować jeszcze silniej niż kiedykolwiek w przeszłości, aby zmniejszyć wątpliwości podczas wzajemnej weryfikacji. Jeśli chodzi o tworzenie zaufania i przejrzystości na globalnych rynkach finansowych, niektórzy obserwatorzy rynkowi sugerowali, że przepisy, regulacje i instytucje nadzorcze tworzą więcej problemów, niż rozwiązują, a „technologia wkrótce sprawi, że staną się zbędne”. Równocześnie te głosy krytyczne często wyrażają obawę, że regulacje finansowe mogą utrudniać innowację, główny atut gospodarki cyfrowej. „Głównym czynnikiem spowalniającym wdrażanie innowacji w usługach finansowych są regulacje”. (CoinDesk).

Naszym zdaniem regulacje wskazują jednak na wspólne normy etyczne, które podtrzymują zaufanie: „Zaufanie to oczekiwanie, które rodzi się w zbiorowości na temat regularnego, uczciwego i kooperującego zachowania innych członków wspólnoty w oparciu o wspólnie uznane normy… Społeczności opierają się na wzajemnym zaufaniu i wspólnych normach etycznych. Zaufanie nie ogranicza się do informacji”. (Zaufanie. Kapitał społeczny a droga do dobrobytu, Francis Fukuyama).

Sama technologia nie definiuje jednak norm etycznych. Jest wyłącznie środkiem, dzięki któremu można wyrazić dane normy i je narzucić. Technologia nie może sprawić, że przepisy, regulacje i instytucje staną się niepotrzebne, może je jedynie wspierać lub przeszkadzać im.

Z tej perspektywy proces cyfrowego ustalania tożsamości prawnej partnera jest wymogiem podstawowym, umożliwia bowiem określenie, „kto jest kim” w społeczności cyfrowej. „Wspólne normy etyczne” określają akceptowalne zachowania w tej społeczności. Zatem tożsamość osoby fizycznej lub prawnej umożliwia przydzielenie przez daną społeczność praw i obowiązków, zgodnie z ich wspólnymi wartościami.

Proponowany model docelowy

GLEIF proponuje, by model docelowy potrzebny do wychwycenia i wyrażenia ducha regulacji finansowych możliwych dzięki technice cyfrowej miał silną identyfikację tożsamości prawnej. Ekosystem finansowy powinien w szczególności pozwalać na identyfikację i weryfikację wszystkich punktów końcowych w chwili transakcji, a prywatność i bezpieczeństwo powinny stanowić zalety, z których skorzysta cała społeczność.

GLEIF uważa, że model docelowy powinien połączyć dwie odmienne koncepcje. Po pierwsze, niezależna tożsamość osób fizycznych odnosi się do właściciela danych osobowych wraz z kontrolowaniem tego, jak, kiedy i komu dane te zostaną ujawnione. Po drugie, połączenie tej osoby fizycznej z osobą prawną poprzez identyfikację związku lub roli, jaką odgrywa osoba fizyczna (np. dyrektor zarządu, prezes itd.).

W tym modelu organ władzy jest konieczny w celu przypisania cyfrowej osobowości prawnej albo osobie fizycznej, albo innej osobie prawnej, takiej jak firma. To, że tożsamość może w ten sposób zostać przypisana na różne sposoby, zapewnia bardziej przejrzyste i dokładne środki weryfikacji obu stron transakcji. Cyfrowa identyfikacja prawna składa się z zespołu weryfikowalnych cech (lub weryfikowalnych twierdzeń); [nazwa prawna] lub [adres urzędowy] będą przykładem weryfikowalnego twierdzenia.

Właściciel tożsamości może kontrolować upublicznione cechy podczas zapisywania się do usługi cyfrowej, takiej jak otwarcie konta bankowego dla osoby prawnej, a dostawca usługi cyfrowej może decydować, jakie dane należy podać, aby skorzystać z usługi.

Szansa na parytet operacyjny i regulacyjny

Należy upewnić się, że procesy regulacyjne, które nadzorują transakcje finansowe, rozwijają się zgodnie z możliwościami operacyjnymi zdigitalizowanego systemu. Jeśli technologia sprawia, że w przypadku transakcji możliwości monitorowania i egzekwowania zgodności przez ekosystem są mniejsze, ułatwi to oszustom przechytrzenie systemu, a zarazem podniesie koszty zgodności i obniży skuteczność procesu.

Wyszukiwania manualne i w bazie danych oraz dokumentacja papierowa należą już do przeszłości. Globalna adaptacja i wdrożenie LEI to rozwiązanie, które umożliwi wdrożenie technologii zapewniających parytet nadzorczy i operacyjny. Jest elegancko prosta w stosowaniu, interoperacyjna na skalę światową i zapewnia korzyści licznym partnerom, od organów regulacyjnych po firmy. Model docelowy informuje o utworzeniu nowych regulacji nadzorujących, takich jak na przykład przepisy Unii Europejskiej w zakresie ochrony danych (RODO) czy drugie brzmienie dyrektywy o usługach płatniczych (PSD2), co daje LEI możliwości dużego rozwoju. Im szybciej ta przełomowa technologia zostanie zaadaptowana globalnie, tym lepiej. Dopiero wtedy będziemy mogli okiełznać prawdziwą siłę transformacji cyfrowej i rozpocząć globalną walkę z przestępstwami finansowymi.

Rada Stabilności Finansowej (FSB), założyciel GLEIF, nakreśliła możliwą drogę rozwoju w niedawnym liście adresowanym do przywódców Grupy 20 (G20) przed spotkaniem na szczycie grupy w Buenos Aires: „FSB ma na celu zapewnienie, że G20 jest w stanie kontrolować zalety nowych technologii finansowych mimo związanych z nimi ryzyk dla stabilności finansowej... Bardziej ogólnie rzecz biorąc, FSB i organy wytyczające standardy badają obecnie, w jaki sposób szeroka gama innowacji – w tym dystrybuowana technologia ksiąg głównych, globalny LEI, sztuczna inteligencja i różne technologie płatnicze – może promować stabilność finansową, przynosząc jednocześnie większe korzyści konsumentom i firmom”.

GLEIF w pełni wspiera te cele.

---