5. wpis na blogu w serii LEI Lightbulb –Brakujący element globalnie kompatybilnej agregacji i sprawozdawczości danych ESG? Zestandaryzowana cyfrowa identyfikacja podmiotów

Według Global Corporate Reporting Survey EY 2021 76% największych na świecie podmiotów finansowych opowiada się za wprowadzeniem spójnych na całym świecie standardów dotyczących środowiska naturalnego, społeczeństwa i ładu korporacyjnego (ESG). Stephan Wolf wyjaśnia, dlaczego zapewnienie pełnej identyfikacji podmiotów przy użyciu globalnego standardu, takiego jak identyfikator podmiotu prawnego (LEI), jest kluczowym krokiem w kierunku stworzenia spójnych, kompatybilnych i przejrzystych ram sprawozdawczości i wymiany danych ESG.

---

---

Dane i raporty ESG oferują przedsiębiorstwom użyteczne narzędzie zapewniające zwiększoną przejrzystość w zakresie zależności od zasobów, efektywności operacyjnej oraz zrównoważonego rozwoju społecznego i środowiskowego. Stąd też wielu interesariuszy na całym świecie wykorzystuje dane ESG przy podejmowaniu strategicznych decyzji biznesowych. Na przykład inwestorzy wykorzystują je przy ocenie, jakie działania w zakresie zrównoważonego rozwoju podejmują podmioty, w które inwestują; instytucje finansowe z kolei mogą sprawdzić kwalifikowalność do finansowania inicjatyw powiązanych ze zrównoważonym rozwojem. Przypadków wykorzystania danych ESG jest wiele i są one zróżnicowane.

Zestandaryzowana cyfrowa identyfikacja podmiotów: niezbędne rozwiązanie w sprawozdawczości ESG

Kluczowym wyzwaniem w agregacji i wymianie danych oraz w sprawozdawczości ESG jest obecnie brak standaryzacji w zakresie identyfikacji podmiotów. Utrudnia to wyszukiwanie, porównywanie i wykorzystywanie danych ESG w skali globalnej, co w konsekwencji prowadzi do braku przejrzystości i nieefektywności. Bez interoperacyjnych i globalnie identyfikowalnych danych nadających się do odczytu maszynowego spada wartość raportów ESG wykorzystywanych do oceny wskaźników operacyjnych oraz promowania zrównoważonych działań, ponieważ bez jasnego i zestandaryzowanego systemu identyfikacji podmiotów nie można uzyskać pełnego obrazu działalności jednostek biznesowych. Na świecie stosuje się wiele krajowych i regionalnych standardów identyfikacji podmiotów, które skutecznie zaspokajają potrzeby krajowe. Mogą jednak pojawić się istotne trudności przy uzgadnianiu danych między różnymi państwami.

Badania przeprowadzone przez GLEIF i Data Foundation wskazują, że sam rząd federalny Stanów Zjednoczonych stosuje 50 różnych – często niekompatybilnych – systemów identyfikacji podmiotów. Przy uwzględnieniu dalszej ich fragmentacji, biorąc pod uwagę liczbę różnych identyfikatorów w skali globalnej, łatwo jest dostrzec wyzwania, którym trzeba sprostać. Użytkownicy danych ESG muszą zaangażować się w dopasowywanie terminologii oraz uzgodnienia różnic w standardach w zakresie tłumaczenia, transliteracji i skrótów. Całość tych działań może być kosztowna, czasochłonna i podatna na błędy. Zastanówmy się, czy inwestor może łatwo uzyskać jasny obraz struktury własnościowej czy ram nadzoru korporacyjnego np. w przypadku wielonarodowego podmiotu mającego jednostki zależne na całym świecie, z których każda wypełnia dokumenty regulacyjne w różnych formatach. Powiedziałbym, że nie jest to łatwe.

Ponadto brak uznawanych na całym świecie standardów w zakresie identyfikacji i sprawozdawczości podmiotów może stwarzać okazję do „greenwashingu” i innych wprowadzających w błąd praktyk, takich jak niewłaściwa alokacja aktywów. Może to również spowodować, że przekazywane informacje staną się całkowicie bezużyteczne. Jest tak na przykład wtedy, gdy duża międzynarodowa korporacja ma dostarczyć informacje na temat swojej sieci dostawców. Bez spójnego, globalnego schematu identyfikacji sieci dostawców możliwości organów w zakresie przeprowadzania nawet najbardziej podstawowych analiz są ograniczone.

Jak LEI może pomóc

LEI eliminuje negatywny wpływ autonomiczności źródeł danych, odpowiadając na krytyczną potrzebę stworzenia uniwersalnego systemu identyfikacji podmiotów w odniesieniu do wszystkich rynków, regionów czy produktów. Nadaje się do odczytu maszynowego i zapewnia – dzięki stosowaniu w ponad 200 jurysdykcjach – identyfikowalność ponad granicami, stąd też jest potężnym narzędziem dla tych, którzy prowadzą analizy i badania globalnych strategii, aktywów czy struktury korporacyjnej podmiotów. LEI zapewnia 360-stopniową perspektywę, więc podmioty nie są w stanie ukryć swoich działań greenwashingowych poprzez jednostki zależne.

Będąc międzynarodowym standardem i kodem, który łączy jednostki z kluczowymi informacjami referencyjnymi, w tym strukturą własności (z łatwym dostępem za pośrednictwem Globalnego Indeksu LEI online), LEI rozwiązuje problemy związane z uzgadnianiem danych ponad granicami i promuje interoperacyjny standard tożsamości. Jest swego rodzaju łącznikiem, który umożliwia analizę informacji korporacyjnych pochodzących z różnych źródeł danych opisujących podmiot prawny przy uwzględnieniu innych identyfikatorów, takich jak kod/numer identyfikacyjny podmiotu (BIC) czy Międzynarodowy Numer Identyfikacyjny Papierów Wartościowych (ISIN). LEI jako tego typu łącznik umożliwia interesariuszom, takim jak inwestorzy czy instytucje finansowe, dostęp do głębszych danych dotyczących danego podmiotu.

Wszystkie te cechy sprawiają, że LEI jest doskonałym narzędziem zapewniającym przejrzystość, spójność i kompatybilność, czyli krytyczne – ale niekiedy brakujące – komponenty wiarygodnych, wydajnych i skutecznych globalnych ram identyfikacji i sprawozdawczości danych ESG.

LEI może dodatkowo zwiększyć zaufanie do sprawozdawczości ESG, jeżeli jest wbudowany w certyfikat cyfrowy raportu i/lub podpisy cyfrowe osób podpisujących taki raport. Funkcjonalność ta była wielokrotnie przedstawiana przez GLEIF w ostatnich latach oraz w sprawozdaniu rocznym GLEIF za 2020 rok.

Rosnące wsparcie dla LEI w raportowaniu niefinansowym: istotny krok naprzód

Przy obiecującym wzroście w trzecim kwartale 2021 roku Rada ds. Standardów Zrównoważonej Rachunkowości (SASB) opublikowała Standardową Taksonomię XBRL dla podmiotów zobligowanych do sprawozdawczości zgodnie z wytycznymi Europejskiego Jednolitego Formatu Elektronicznego (ESEF). Pomimo tego, że ogólnie Taksonomia XBRL podchodzi z rezerwą do stosowania identyfikatorów, w jej ramach rekomenduje się użycie identyfikatora podmiotu prawnego (LEI). Chociaż zalecenie stosowania LEI w sprawozdawczości XBRL nie jest wiążące, jest to niezwykle ważny krok w kierunku zapewnienia standaryzacji i kompatybilności w globalnym raportowaniu ESG. Wykorzystanie LEI w raportach XBRL zwiększy czytelność maszynową, a także porównywalność i użyteczność gromadzonych danych. Zapewni również cyfrowe rozwiązanie znakowania informacji o danym podmiocie na poziomie globalnym i przez to przyczyni się do budowania płynnego i wydajnego łańcucha wartości taksonomii ESG.

Wartość LEI w raportowaniu niefinansowym dostrzegły również inne organy nadzorcze. Na przykład Eurosystem – w swojej odpowiedzi na konsultacje publiczne Komisji Europejskiej w sprawie Odnowionej strategii zrównoważonego finansowania oraz przeglądu Dyrektywy w sprawie sprawozdawczości niefinansowej – podkreślił znaczenie LEI przy „wiązaniu” informacji finansowych i niefinansowych oraz pochodzących z innych źródeł. Eurosystem podkreślił również, że LEI będzie aktywizował innowacyjność cyfrową, a tym samym pobudzi potencjalny wzrost na nowych rynkach oraz ograniczy koszty i ryzyko operacyjne podmiotów raportujących.

Uwzględniając dotychczasowe wsparcie dla LEI, GLEIF sugestywnie stwierdza, że identyfikator ten może również przyczynić się do usprawnienia agregacji danych oraz identyfikacji i analizy ryzyka ESG w odniesieniu do prywatnych podmiotów nienotowanych na giełdzie o mniejszym zasięgu rozwiązań systemowych w porównaniu z podmiotami giełdowymi. Włączenie LEI do listy kontrolnej działań due diligence przez dostawców ratingów ESG czy produktów i usług w obszarze danych może pomóc w ocenie informacji i identyfikacji niespójności w fazie wstępnej walidacji i stanowić wartość dodaną dla inwestorów, informując o ich decyzjach inwestycyjnych.

Podsumowując, GLEIF sugeruje, że obecne wyzwania w dostępie do wiarygodnych, porównywalnych i identyfikowalnych informacji o perspektywach, efektach czy ryzykach zrównoważonych działań można znacznie ograniczyć poprzez zapewnienie, że agregacja i przekazywanie danych ESG rozpoczyna się od obowiązkowej i jednoznacznej identyfikacji podmiotów prawnych za pomocą LEI. Jest to pierwszy fundamentalny krok na drodze do stworzenia spójnego, porównywalnego i przejrzystego systemu raportowania i wymiany danych ESG, który będzie interoperacyjny w skali globalnej.

---