Zmiany w zakresie zgodności transakcji z przepisami: Znaczenie kodów LEI
Część II: Sposoby wykorzystania kodów LEI do celów bezpośredniego przetwarzania, walki z przestępstwami finansowymi oraz przygotowań do globalnego ekosystemu tożsamości cyfrowej
Autor: Stephan Wolf
Data: 2018-11-01
Odsłon:
Przyjęcie technologii wspomagających zmieniło sposób, w jaki obsługiwane są transakcje handlowe i finansowe. Jednak mechanizmy stosowane w celu egzekwowania obowiązujących przepisów regulujących takie transakcje nie nadążają za rozwojem technologii i wciąż korzystają z przestarzałych rozwiązań. Na przykład, proces porównywania nazw organizacji uczestniczących w transakcjach finansowych lub dokonujących takich transakcji z nazwami znajdującymi się na listach podmiotów objętych sankcjami jest powolny, kosztowny i generuje bardzo dużo fałszywych trafień. W efekcie często potrzebne są dodatkowe zasoby, aby uzupełnić proces czynnościami sprawdzającymi wykonywanymi ręcznie.
W tym poście, drugim w naszej serii na blogu badającym temat uwierzytelniania transakcji finansowych w erze cyfrowej, skupiamy się na tym, w jaki sposób konsekwentne przyjęcie identyfikatorów podmiotów prawnych (LEI) w całym globalnym ekosystemie finansowym, a zwłaszcza w kontekście list podmiotów objętych sankcjami, może wspierać zautomatyzowane bezpośrednie przetwarzanie, co poprawi skuteczność i efektywność systemów sprawdzających oraz wzmocni obronę przed przestępstwami finansowymi.
Czym są listy podmiotów objętych sankcjami?
W celu zwalczania nadużyć finansowych i innych nielegalnych transakcji wiele organów nadzorczych na całym świecie prowadzi publicznie dostępne listy podmiotów objętych sankcjami. Listy te zazwyczaj zawierają nazwiska osób i nazwy podmiotów prawnych, których transakcje finansowe będą podlegały dalszemu badaniu.
Instytucje finansowe odpowiedzialne za obsługę przepływów finansowych muszą zapewnić zgodność z tymi listami, sprawdzając – niekiedy ręcznie – czy opublikowane nazwy lub nazwiska nie odpowiadają tym wskazanym w transakcjach przeprowadzanych z klientami. Choć „osoby fizyczne” zazwyczaj stanowią dwie trzecie pozycji na listach podmiotów objętych sankcjami, wiele przestępstw finansowych dokonywanych jest z wykorzystaniem nazwy firmy. Dlatego identyfikacja podmiotów prawnych znajdujących się na takich listach jest tak istotna w kontekście skutecznego przeciwdziałania przestępstwom finansowym.
Obecnie zasady zachowania zgodności wymagają, aby instytucje sprawdzały tylko nazwy; nie wymagają one potwierdzania tożsamości stron uczestniczących w transakcji, co ogranicza skuteczność procesu. Ponadto w gospodarce światowej nazwy są zapisywane przy użyciu różnych zestawów znaków, natomiast listy podmiotów objętych sankcjami, a także system finansowy ogólnie, korzystają z podstawowych znaków alfabetu łacińskiego. Przekształcanie nazw w zależności od stosowanych zestawów znaków generuje jeszcze większe niejasności. Ze względu na fakt, że obecne procesy są kosztowne, a przy tym nieefektywne, pojawia się ważna okazja, aby zastąpić system oparty na nazwach systemem wykorzystującym tożsamości, który będzie szybszy, bardziej efektywny i mniej kosztowny w stosowaniu dla wszystkich zainteresowanych stron.
Korzyści te można w łatwy sposób osiągnąć już dziś. Rozwiązaniem jest powszechne przyjęcie kodów LEI.
Zgodność z przepisami – szybciej, lepiej i taniej
Kody LEI to standard międzynarodowy, unikalny identyfikator powiązany z tożsamością prawną, wydawany przez akredytowaną organizację. To oznacza, że w przypadku ich zastosowania w przepływach finansowych weryfikacja zgodności może następować w oparciu o rzeczywistą tożsamość, nie zaś jedynie na podstawie nazw. W odniesieniu do list podmiotów objętych sankcjami oznacza to, że uczestników transakcji będzie można jednoznacznie zidentyfikować, co w istotny sposób ograniczy liczbę fałszywych trafień w porównaniu z tą liczbą, którą generuje obecnie stosowany proces.
Rzeczywiście, korzyści płynące z przyjęcia kodów LEI w kontekście zgodności z przepisami dla transakcji finansowych są niezaprzeczalne na każdym poziomie u zainteresowanych stron.
Organy regulacyjne, które określają programy i polityki w zakresie zgodności, mogą tworzyć przepisy wymagające wyższego poziomu wiarygodności, wiedząc, że sprawdzanie podmiotów finansowych w oparciu o ich tożsamość może być wykonywane automatycznie w całym ekosystemie finansowym, z wykorzystaniem kodów LEI w celu przeszukiwania list podmiotów objętych sankcjami. Te organy nadzorcze, wraz z pośrednikami, mogą znacznie uprościć procesy prowadzenia i publikowania list, dzięki przyjęciu przez ekosystem finansowy jednego globalnego standardu, co w istotny sposób zmniejszy koszty i poprawi efektywność. Wreszcie, powszechne przyjęcie kodów LEI ułatwiłoby płynną wymianę informacji między tymi organami, pozwalając na lepszą koordynację tworzenia list podmiotów objętych sankcjami w ujęciu globalnym.
Instytucje finansowe mogłyby wdrożyć w pełni zautomatyzowane, bezpośrednie przetwarzanie, dzięki interoperacyjności zapewnianej przez kody LEI. Zgodność zapewniana na podstawie tożsamości możliwa dzięki przyjęciu kodów LEI zwiększa ponadto efektywność wyszukiwania na listach podmiotów objętych sankcjami, co pozwala uzyskać lepszą skuteczność, znacznie obniżyć koszty oraz przeprowadzać lepsze, bardziej dokładne wyszukiwania.
Klienci instytucji finansowych, którzy oczywiście są inicjatorami transakcji, również uzyskują korzyści. Dzięki użyciu kodów LEI można jednoznacznie zidentyfikować kontrahentów. Ponadto występuje mniejsze ryzyko, że zostanie się uznanym za inny podmiot prawny wpisany pod podobną nazwą na listę podmiotów objętych sankcjami.
Wszyscy uczestnicy transakcji są odpowiedzialni za jej zgodność z przepisami, a przyjęcie kodów LEI zapewnia im prostą i sprawną metodę weryfikacji tożsamości przed przystąpieniem do transakcji z danym podmiotem, pozwalając na zapewnienie zgodności na samym jej początku.
W dłuższej perspektywie ogólne skutki dla ekosystemu finansowego są niezwykle korzystne. Procesy regulujące transakcje cyfrowe wreszcie wyewoluują odpowiednio do realiów ery cyfrowej. Co więcej, dzięki wykorzystaniu systemu, gdzie w sposób jednoznaczny można zapewnić identyfikację podmiotów prawnych, przy zastosowaniu otwartego, interoperacyjnego i błyskawicznego formatu cyfrowego, wszystkie zainteresowane strony będą mogły przystępować do transakcji ze znacznie większą pewnością i zaufaniem.
Jednak najważniejsze jest to, że w skali globalnej znacznie zmniejszą się możliwości oszukiwania systemu przez przestępców finansowych.
Osoby pragnące umieścić wpis w blogu prosimy o odwiedzenie strony: funkcje internetowego blogu GLEIF w języku angielskim. Imię i nazwisko autora komentarza pojawi się obok wpisu. Adresy e-mail nie będą publikowane. Uczestnictwo w forum dyskusyjnym i korzystanie z niego oznacza zgodę na przestrzeganie obowiązujących Zasad korzystania z blogu GLEIF, które należy uważnie przeczytać.
Stephan Wolf był dyrektorem naczelnym Global Legal Entity Identifier Foundation (GLEIF) (2014–2024). Od marca 2024 r. kieruje Branżową Radą Doradczą (IAB) Międzynarodowej Izby Handlowej (ICC) w ramach Inicjatywy na rzecz standardów cyfrowych, globalnej platformy dostosowania, przyjmowania i promowania standardów handlu cyfrowego. Przed objęciem stanowiska przewodniczącego od 2023 r. pełnił funkcję wiceprzewodniczącego IAB. W tym samym roku został wybrany do Zarządu Międzynarodowej Izby Handlowej (ICC) w Niemczech.
W okresie od stycznia 2017 r. do czerwca 2020 r. Stephan Wolf był współprzewodniczącym International Organization for Standardization Technical Committee 68 FinTech Technical Advisory Group (ISO TC 68 FinTech TAG). W styczniu 2017 r. pan Wolf znalazł się wśród 100 najlepszych liderów w dziedzinie tożsamości w rankingu One World Identity. Posiada rozległe doświadczenie w tworzeniu systemów operacyjnych danych oraz globalnych strategii wdrażania. W swojej karierze wielokrotnie kierował rozwojem kluczowych strategii biznesowych i produktów. Był współzałożycielem IS Innovative Software GmbH w 1989 r. i pierwszym dyrektorem zarządzającym tej firmy. Później został mianowany na stanowisko rzecznika zarządu przedsiębiorstwa, w które ta firma się przekształciła, czyli IS.Teledata AG. Spółka weszła ostatecznie w skład Interactive Data Corporation, w której S. Wolf piastował stanowisko Dyrektora Naczelnego. Ukończył studia z zakresu administracji biznesowej na Uniwersytecie J. W. Goethego we Frankfurcie nad Menem.