Aktualności na temat Identyfikatorów Podmiotów Prawnych – kwiecień 2016

Global Legal Entity Identifier Foundation przedstawia przegląd najnowszych zmian związanych z wdrażaniem Identyfikatora podmiotów prawnych

---

---

Zdaniem rządowej sieci informacyjnej GovLoop, Identyfikator podmiotu prawnego (LEI) „jest szansą na przekształcenie regulacji sektora finansowego na świecie. Zastosowanie LEI przez finansowe organy regulacyjne we wszystkich wymogach sprawozdawczości przyniesie korzyści inwestorom, agencjom i spółkom finansowym. Inwestorzy będą mogli natychmiast porównać ujawnione dane danej spółki z różnymi elementami regulacyjnym. Analityka prowadzona przez agencje będzie tańsza. Spółki będą mogły powiązać wewnętrzne zarządzanie danymi z wymogami sprawozdawczości zewnętrznej.”

Aby ułatwić akcjonariuszom śledzenie aktualności związanych z wdrażaniem LEI na świecie, GLEIF publikuje najnowsze informacje na ten temat w Blogu GLEIF. W blogu można znaleźć wiadomości i podsumowanie debaty na temat LEI od lutego 2016 r.

Źródła cytowane w blogu podano na liście odsyłaczy poniżej.

Propozycja Komisji Europejskiej związana z przedłużeniem okresu wejścia w życie poprawionej Dyrektywy w sprawie rynków instrumentów finansowych, czyli MiFID II, nie powinna opóźnić gotowości spółek do realizacji LEI

W dniu 10 lutego 2016 r. Komisja Europejska zaproponowała przyznanie krajowym organom właściwym oraz uczestnikom rynku dodatkowego roku na osiągnięcie zgodności z zasadami określonymi w poprawionej Dyrektywie w sprawie rynków instrumentów finansowych (MiFID II). Obecnie obowiązujący termin ostateczny to 3 stycznia 2018 r. Według opinii organu wykonawczego Unii Europejskiej „przyczyną przedłużenia jest złożoność infrastruktury technicznej koniecznej do skutecznej realizacji pakietu określonego w Dyrektywie MiFID II.”

Dyrektywa MiFID, której tematyka obejmuje rynek papierów wartościowych, firmy inwestycyjne i ich pośredników, powstała w odpowiedzi na kryzys finansowy oraz w celu wsparcia rozwoju bardziej konkurencyjnego i lepiej zintegrowanego rynku finansowego w Unii Europejskiej. Poprawka aktu prawnego spowodowana była „zjawiskami rynkowymi, które wykazały słabość w niektórych fundamentalnych kwestiach”. Zdaniem Komisji Europejskiej, Dyrektywa MiFID II ma na celu wzmocnienie lub zmianę obowiązujących obecnie w Unii Europejskiej zasad dotyczących rynków papierów wartościowych.

Chris Johnson z działu obsługi papierów wartościowych HSBC w artykule dla DerivSource pt. „Sprawozdania z transakcji zgodnie z przepisami Dyrektywy w sprawie rynków instrumentów finansowych – uwaga na luki w danych” (ang. ‘MiFID Transaction Reporting: Mind the Data Gaps’) stwierdza, że firmy inwestycyjne muszą podejmować działania wcześniej, aby uniknąć luk w swoich sprawozdaniach z transakcji prowadzących do niezgodności z postanowieniami ww. Dyrektywy oraz Rozporządzenia w sprawie rynków instrumentów finansowych.

W odniesieniu do LEI autor artykułu zaznacza, że zgodnie z wytycznymi Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA) „LEI jest wymagane przed przeprowadzeniem transakcji – bez LEI nie może do niej dojść.” Zgodnie z przepisami Dyrektywy MiFID II oraz Rozporządzenia w sprawie rynków instrumentów finansowych każdy z podmiotów uczestniczących w inwestycji musi posiadać kod LEI. Są to na przykład podmioty wykonujące, zgłaszające, nabywcy, sprzedawcy, firmy przekazujące na rzecz nabywcy i firmy przekazujące na rzecz sprzedawcy. Systemy obrotu będą wymagały podania kodów LEI emitentów oraz obowiązywać będą wymogi utrzymania w stosunku do podmiotów zgłaszających zlecenie, klienta oraz wszystkich maklerów niewykonujących zleceń. Oznacza to, że firmy inwestycyjne i systemy obrotów muszą uzyskać LEI licznych podmiotów w każdym sprawozdaniu z transakcji, muszą je przechowywać w swoich systemach sprawozdawczych oraz muszą posiadać właściwe procedury utrzymania danych.”

Chris Johnson podkreśla również, że „każdy kod LEI musi być ważny, aby można było użyć go w sprawozdaniu z transakcji. Utrzymanie ważności LEI oznacza coroczne przedłużanie jego ważności przez właściciela, w sposób podobny do corocznego przedłużania ważności podatku drogowego od pojazdów.”

„Wymóg ww. Dyrektywy oznaczający niemożność przeprowadzenia transakcji bez LEI powinien bardzo silnie zmotywować firmy do jak najszybszego dostosowania się do wymogu dostarczenia danych, szczególnie że niektóre z tych danych prawdopodobnie jeszcze nie istnieją. Logicznym posunięciem ze strony firm inwestycyjnych byłoby niezwłoczne dokonanie pomiaru aktualnej dostępności danych zgodnie z wymaganymi obszarami raportowania w odniesieniu do środków posiadanych przez nie obecnie oraz obecnych kontrahentów i klientów w celu ustalenia luk w danych. Założenie, że inni uczestnicy rynku podejmą odpowiednie kroki w celu wypełnienia luk w danych regulacyjnych, jest strategią wysokiego ryzyka. Jedynie poprzez dokonanie kontroli zakresu aktualnej dostępności danych oraz porozumienie się w tej kwestii z dostawcami i kontrahentami umożliwi się firmom ocenę skali wyzwań w tej dziedzinie oraz zapewnienie odpowiedniego planowania działań w celu usunięcia luk w danych na tyle wcześnie, aby możliwe było zgłaszanie sprawozdań z transakcji w sposób zgodny z obowiązującymi wymogami.”

Dalsza harmonizacja zasad sprawozdawczości w obrocie instrumentami finansowymi w Kanadzie

Według informacji podanych przez BLG Borden Ladner Gervais w dniu 16 lutego 2016 r., Kanadyjska Administracja Papierów Wartościowych (Canadian Securities Administrators) ogłosiła proponowane poprawki do Wielostronnego Instrumentu 96-101 „Sprawozdawczość repozytoriów handlowych i dane o instrumentach pochodnych” oraz do powiązanej zasady 96-101CP (określanych wspólnie jako Zasady ds. Repozytoriów Handlowych) opublikowanych we wcześniejszym okresie bieżącego roku przez organy regulacyjne obrotu papierami wartościowymi w jednostkach administracyjnych: Alberta, Nowy Brunszwik, Nowa Fundlandia i Labrador, Terytoria Północno-Zachodnie, Nowa Szkocja, Nunavut, Wyspa Księcia Edwarda, Saskatchewan oraz Jukon (określanych wspólnie jako „jurysdykcje objęte zasadami”). Podobne zasady dotyczące sprawozdawczości w odniesieniu do obrotu papierami wartościowymi obowiązują już w prowincjach Manitoba, Ontario i Quebec (tzw. „obowiązujące zasady”). Zasady dotyczące sprawozdawczości w odniesieniu do obrotu papierami wartościowymi wchodzą w życie w nowych jurysdykcjach od 29 lipca 2016 r. w odniesieniu do agencji rozliczeniowych i pośredników w obrocie instrumentami pochodnymi oraz od 1 listopada 2016 r. w odniesieniu do innych podmiotów objętych wymogiem raportowania. Okres zgłaszania uwag do proponowanych poprawek zakończył się 17 kwietnia 2016 r.

Proponowane poprawki zostały „poddane merytorycznej harmonizacji z proponowanymi poprawkami do aktualnych zasad. W najbliższym czasie spodziewane jest ogłoszenie podobnych poprawek do obowiązujących zasad w Kolumbii Brytyjskiej.” Proponowane poprawki wprowadzają między innymi nowy wymóg uzyskania kodu LEI zgodnego z normami Globalnego Systemu LEI przez wszystkich uprawnionych kontrahentów lokalnych uczestniczących w transakcji objętej wymogiem zgłoszenia. „Ponadto w przypadku transakcji z kontrahentami nieuprawnionymi do uzyskania LEI, np. osobami prywatnymi, kontrahent zgłaszający dane oraz wyznaczone repozytorium transakcji muszą zidentyfikować kontrahenta nieuprawionego do uzyskania LEI przy pomocy tego samego identyfikatora alternatywnego.”

Kanada – wdrożenie podwyższonych wymogów sprawozdawczych w stosunku do prywatnego plasowania od 30 czerwca 2016 r.

Według informacji podanych przez JDSupra Business Advisor, od 30 czerwca 2016 r. „emitenci będą musieli zdawać sprawozdania z wypłat z zysków zwolnionych z ogłaszania w prospekcie emisyjnym rozliczanych od tego dnia we wszystkich jurysdykcjach Kanady przy pomocy nowego ujednoliconego Formularza 45-106F1 (tzw. nowego formularza) wymagającego podania znacznie większej liczby danych. Od 30 czerwca 2016 r. roczne sprawozdania z wypłat z zysków zwolnionych z ogłaszania w prospekcie i dotyczących funduszy inwestycyjnych będą wymagane za rok kalendarzowy, a nie jak do tej pory – za rok finansowy.” Nowy formularz jest efektem dwuletnich prac Kanadyjskiej Administracji Papierów Wartościowych nad reformą systemu prywatnego plasowania. „Zadeklarowanym celem wdrożenia nowego formularza jest zmniejszenie obciążenia emitentów i subemitentów wymogami dostosowawczymi, ułatwienie skuteczniejszej kontroli regulacyjnej nad rynkiem obrotów zwolnionych z ogłaszania w prospekcie oraz udoskonalenie analiz w celu opracowania strategii.” Nowe sprawozdania zawierają jednak również znacznie zaostrzone wymogi związane z ujawnianiem informacji. Do nowego formularza dodano, między innymi, następujące nowe dane identyfikacyjne (jeżeli będą mieć zastosowanie): kod LEI emitenta przyznany zgodnie z normami ustanowionymi w Globalnym Systemie LEI.

Komisja Papierów Wartościowych i Giełd USA przyznaje instytucjom samoregulacyjnym zwolnienie z określonych wymogów skonsolidowanej ścieżki audytowej

Według informacji z 2 marca 2016 r., podanych przez Wolters Kluwer Law & Business, Komisja Papierów Wartościowych i Giełd USA (SEC) przychyliła się do wniosku 18 zarejestrowanych krajowych giełd oraz Urzędu Nadzoru Finansowego (FINRA) „o zwolnienie z określonych wymogów sprawozdawczych w opracowaniu skonsolidowanej ścieżki audytowej (CAT).” Krajowy plan skonsolidowanej ścieżki audytowej zgłoszony do SEC w dniu 30 września 2014 r. „nakłada na wszystkich członków giełd krajowych oraz krajowych stowarzyszeń papierów wartościowych wymóg elektronicznego rejestrowania i raportowania danych każdego zamówienia i zdarzenia poddanego wymogowi sprawozdawczości do centralnego repozytorium.” Wnioski o zwolnienie instytucji samoregulacyjnych „dotyczyły opcji kwotowań animatorów rynku, identyfikatorów klienta, identyfikatorów zgłoszeń skonsolidowanej ścieżki audytowej, powiązania wykonania z określonymi subkontami alokacji w raportach alokacji oraz stopnia szczegółowości znacznika czasu.” 

„Zamiast zgłaszania identyfikatora klienta do centralnego repozytorium po uzyskaniu oryginalnego potwierdzenia lub zgłoszenia zamówienia, instytucje samoregulacyjne zaproponowały podejście polegające na udzielaniu informacji o kliencie, gdzie każdy makler-dealer przypisywałby niepowtarzalny identyfikator firmowy do każdego rachunku obrotowego. Maklerzy-dealerzy przesyłaliby do centralnego repozytorium wstępny zestaw informacji zawierający typ rachunku, datę wejścia w życie, nazwę klienta, adres, datę urodzenia, kod podatkowy lub numer ubezpieczenia społecznego, rolę danej osoby w odniesieniu do rachunku, LEI oraz identyfikator dużych pośredników (jeżeli ma zastosowanie) w celu zidentyfikowania klienta.”

Zatwierdzenie przez Komisję Obrotu Giełdowymi Kontraktami Terminowymi USA ostatecznej zasady eliminującej określone wymogi sprawozdawcze i ewidencyjne w odniesieniu do kontrahentów opcji giełdowych

Jak podano w Lexology, w dniu 16 marca 2016 r. Komisja Obrotu Giełdowymi Kontraktami Terminowymi USA (CFTC) zatwierdziła ostateczną zasadę eliminującą określone wymogi sprawozdawcze i ewidencyjne w odniesieniu do kontrahentów opcji giełdowych niebędących „dealerami w transakcjach typu swap” ani „głównymi uczestnikami transakcji typu swap” (ang. Non-SD/MSP). Ostateczna zasada stanowi również, że kontrahenci typu Non-SD/MSP uczestniczący w opcji giełdowej nie będą już musieli: (i) zgłaszać opcji giełdowej na formularzu TO; (ii) powiadamiać CFTC o udziale w opcji giełdowej przekraczającej 1 miliard USD w łącznej wartości nominalnej; oraz (iii) przestrzegać innych wymogów rachunkowych (oprócz uzyskania i nadania kodu LEI wszystkim kontrahentom SD i MSP).” Ostateczna zasada weszła w życie 21 marca 2016 r.

CFTC stwierdza, że posunięcie to stanowi odpowiedź na „obawy komercyjnych użytkowników końcowych korzystających w głównej mierze z rynku instrumentów pochodnych do zabezpieczenia ryzyka, a którzy – o czym zawsze należy pamiętać – nie spowodowali kryzysu finansowego. Opcje giełdowe to typ opcji towarowych stosowanych głównie w sektorze rolnictwa, energii i przemyśle wytwórczym.” CFTC „dokonała finalizacji niektórych poprawek zgodnie z zasadą uznającą, że opcje giełdowe różnią się od transakcji typu swap stanowiących główny przedmiot reform Dodda-Franka. Zmiany te zmniejszają obciążenie przedsiębiorstw handlowych i umożliwiają im lepszą ocenę ryzyka handlowego.”

Omówienie przez Radę Stabilności Finansowej reform regulacyjnych na Bliskim Wschodzie i Afryce Północnej.

Według informacji podanych w MondoVisione, w dniu 25 kwietnia 2016 r. Agencja Polityki Monetarnej Arabii Saudyjskiej (Saudi Arabian Monetary Agency ) była gospodarzem dziewiątego spotkania Regionalnej Grupy Konsultacyjnej Rady Stabilności Finansowej Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej (RCG MENA), które odbyło się w Rijadzie, w Arabii Saudyjskiej. Członkowie FSB RCG MENA rozpoczęli spotkanie od przeglądu priorytetów strategicznych i planu pracy Rady Stabilności Finansowej na rok 2016. Obecne priorytety Rady Stabilności Finansowej to wspieranie pełnej realizacji uzgodnionych reform oraz finalizacja projektu pozostałych reform pokryzysowych, których celem jest, między innymi, rozwój bardziej prężnych instytucji finansowych, eliminacja zjawiska podmiotów „zbyt dużych, by mogły upaść” oraz zwiększenie bezpieczeństwa rynków instrumentów pochodnych. Rada Stabilności Finansowej monitoruje również nowe problemy i ryzyko w dziedzinie finansów, w tym rynkowe środki finansowe, wykroczenia ze strony podmiotów, nowe technologie finansowe i ryzyko finansowe związane ze zmianą klimatu, oraz podejmuje odpowiednie działania w odniesieniu do tych kwestii.”

„Członkowie spotkania uznali, że zarówno integracja finansowa, jak i skuteczna ochrona klienta, mogą się przyczynić do zwiększenia stabilności finansowej, a istotną rolę do odegrania w tym procesie ma również edukacja finansowa. Odniesiono znaczne korzyści z wymiany doświadczeń z Arabii Saudyjskiej i Libanu.” Spotkanie zakończono „dyskusją na temat struktury i zarządzania systemem LEI oraz jego roli we wspieraniu władz i uczestników rynku w procesie identyfikacji i zmniejszania ryzyka finansowego.”

---