Aktualności na temat identyfikatorów podmiotów prawnych (LEI): Aktualizacja – styczeń 2018 r.

Global Legal Entity Identifier Foundation (GLEIF) przedstawia przegląd najnowszych zmian związanych z wdrażaniem identyfikatorów podmiotów prawnych (LEI)

---

---

Aby ułatwić akcjonariuszom śledzenie aktualności związanych z wdrażaniem LEI na świecie, publikujemy najnowsze informacje na ten temat w Blogu GLEIF. Ten wpis podsumowuje aktualności na temat LEI od września 2017 roku.

Źródła cytowane w blogu wymieniono poniżej, w części zatytułowanej „powiązane odsyłacze”.

Międzynarodowa Izba Handlowa na temat LEI w finansach handlowych: Wprowadzenie obowiązku stosowania LEI na całym świecie „diametralnie obniżyłoby koszty operacyjne związane z koniecznością dopełnienia wymogów dotyczących znajomości klientów (Know-Your-Customer, KYC)”.

W styczniu 2018 r. w magazynie Euromoney ukazał się artykuł zatytułowany „Ankieta w sprawie finansów handlowych 2018: Uszczelnianie luki w finansach handlowych”. Artykuł stwierdza, że „przeszkody, jakie utrudniają klientom ze wschodzących rynków korzystanie z finansów handlowych, są dobrze znane […], ale to nie oznacza, że łatwiej je pokonać”, i zadaje pytanie, czy „najlepszym rozwiązaniem mogłaby być zmiana finansów handlowych w atrakcyjne aktywa dla inwestorów instytucjonalnych?”.

W poszukiwaniu sposobów osiągnięcia takiego celu artykuł stwierdza, że koszty można obciąć, a korzyści zwiększyć poprzez szersze zastosowanie LEI, „co zautomatyzowałoby weryfikację tożsamości i umożliwiłoby dygitalizację wielu kroków będących elementem transakcji przeprowadzanych w ramach finansów handlowych”. Potem następuje odniesienie do artykułu opublikowanego w październiku 2017 r. przez McKinsey i Global Legal Entity Identifier Foundation (GLEIF), według którego „gdyby LEI były wykorzystywane do identyfikacji podmiotów zagranicznych oraz zautomatyzowania śledzenia ich historii dla celów wydawania akredytyw, banki mogłyby oszczędzać łącznie od 250 milionów do 500 milionów dolarów amerykańskich rocznie”. Artykuł Euromoney rzuca na te oszczędności szersze światło, podkreślając, że „publikacja McKinsey/GLEIF szacuje, że przy maksymalnym wykorzystaniu potencjału oszczędności te stanowiłyby 4% obecnego poziomu kosztów globalnych działań handlowych”.

Wskazując na poparcie Międzynarodowej Izby Handlowej (ICC) dla LEI, Daniel Schmand, dyrektor ds. finansów handlowych Deutsche Banku i prezes Komisji Bankowej ICC, komentuje: Jako Międzynarodowa Izba Handlowa próbowaliśmy zachęcić ONZ do wsparcia nas w lobbowaniu za obowiązkowym wprowadzeniem LEI na całym świecie […]. Jesteśmy przekonani, że wprowadzenie takiego obowiązku diametralnie zmniejszyłoby koszty operacyjne związane z koniecznością dopełnienia wymogów dotyczących znajomości klientów (Know-Your-Customer, KYC)”. Autor artykułu zauważa, że to swego rodzaju „cud, że bankierzy z sektora finansów handlowych entuzjastycznie popierają szersze stosowanie LEI. Podobnie jak Komisja Bankowa ICC […]”. Na koniec Schmand zauważa: „Wprowadzenie w branży obowiązku korzystania z LEI […] miałoby co najmniej dwojaki efekt. Obniżenie kosztów pomogłoby bankom w realizacji celów w zakresie rentowności kapitału, a ulepszona ekonomika instrumentów kredytowych oferowanych małym i średnim przedsiębiorcom pomogłaby uszczelnić luki w finansach handlowych poprzez minimalizację kosztów wprowadzania nowych klientów”.

Artykuł potwierdza obserwacje, jakie organizacja GLEIF poczyniła już w artykule dostępnym na stronie internetowej GLEIF i zatytułowanym „Od identyfikacji kontrahentów do wartości biznesowej: Zastosowanie kodu LEI w finansach handlowych”. We wpisie tym GLEIF wyjaśnia, że LEI znacznie usprawnia dwa kluczowe i skomplikowane procesy z zakresu finansów handlowych: weryfikację podmiotów i śledzenie historii podmiotów. GLEIF podkreśla, że poza potencjalnymi rocznymi oszczędnościami, o których mowa powyżej, korzystanie z LEI usprawniłoby także zarządzanie ryzykiem poprzez umożliwienie bankom uzyskania pełniejszego obrazu kontrahenta. GLEIF zachęca organizacje do rozważenia stosowania LEI w codziennych procedurach. Wymienione wyżej źródła podtrzymują to stanowisko, przedstawiając wyraźne dowody na to, jakie oszczędności kosztów i zwiększenie wydajności operacji z zakresu finansów handlowych może zapewnić bankom na całym świecie korzystanie z LEI, a także podkreślając poparcie Międzynarodowej Izby Handlowej dla LEI.

Asia Securities Industry & Financial Markets Association proponuje wprowadzenie LEI do nowego modelu identyfikacji inwestorów w Północnym Kanale Obrotu w ramach programu Stock Connect wprowadzonego przez Hong Kong Exchanges and Clearing

W listopadzie 2017 r. Global Custodian donosił, że spółka „Hong Kong Exchanges and Clearing (HKEX) zaproponowała nowy model identyfikacji inwestorów w Północnym Kanale Obrotu w ramach programu Stock Connect wprowadzonego przez Hong Kong Exchanges and Clearing”. W grudniu 2017 r. podobne informacje pojawiły się także w magazynie Funds Global Asia, według którego grupa branżowa Asia Securities Industry & Financial Markets Association (ASIFMA) ma nadzieję, że „numery identyfikacyjne będą w ramach programu nadawane menedżerom funduszy, a nie poszczególnym funduszom”. Stowarzyszenie ASIFMA sugerowało, że system LEI mógłby posłużyć za wzorzec. Oba artykuły cytują słowa Marka Austena, dyrektora naczelnego ASIFMA: „Jeśli chodzi o numer identyfikacyjny, sugerujemy korzystanie, zgodnie z globalną harmonizacją, z kodów LEI, które prawdopodobnie będą już używane przez większość zagranicznych inwestorów inwestycyjnych zgodnie z unijną dyrektywą MiFID II”.

Unia Europejska: Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA) wypowiada się na temat wdrożenia LEI na mocy unijnej dyrektywy (MiFID II) i rozporządzenia (MiFIR) w sprawie rynków instrumentów finansowych

9 października 2017 r. Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA) opublikował instrukcje dotyczące LEI w ramach swoich działań mających na celu zwiększenie świadomości w branży oraz ułatwienie zapewnienia zgodności z wymogami LEI określonymi w nowej wersji unijnej dyrektywy (MiFID II) i rozporządzenia (MiFIR) w sprawie rynków instrumentów finansowych, które weszły w życie 3 stycznia 2018 r. Akty wykonawcze dotyczące MiFID II / MiFIR wymagają, aby liczne podmioty, zarówno z Unii Europejskiej, jak i spoza niej, które dotychczas nie były objęte tym wymogiem, uzyskały LEI. Zgodnie z MiFIR firmy inwestycyjne powinny uzyskać identyfikatory podmiotu prawnego (LEI) od klientów przed świadczeniem usług, które wiążą się z obowiązkiem raportowania.

W opublikowanym w październiku 2017 r. komunikacie prasowym, w którym ogłoszono publikację instrukcji dotyczących LEI, urząd ESMA stwierdził, iż oczekuje, że „uczestnicy rynku wykonają wszelkie niezbędne kroki, aby zapewnić pełną zgodność z wymogami LEI określonymi w MiFID II”. Na podstawie swoich wcześniejszych doświadczeń z obowiązkiem sprawozdawczym wynikającym z rozporządzenia w sprawie infrastruktury rynku europejskiego (EMIR) ESMA zachęca jednostki zgłaszające do niezwłocznego podjęcia stosownych działań, ponieważ wcześniejsze przygotowanie pomoże uniknąć zaległości i sprawi, że wszyscy uczestnicy rynku będą gotowi na nowe zasady”.

W oświadczeniu opublikowanym 20 grudnia 2017 r. ESMA stwierdził, że „w ostatnich tygodniach ESMA i właściwe organy regulacyjne ustaliły, że nie wszystkim firmom inwestycyjnym uda się uzyskać kody LEI od wszystkich klientów przed wejściem w życie rozporządzenia MiFIR 3 stycznia 2018 r. To samo może dotyczyć emitentów spoza UE, których instrumenty finansowe są przedmiotem obrotu w europejskich systemach obrotu. W tym kontekście oraz w celu ułatwienia płynnego wdrożenia wymogów dotyczących LEI ESMA zapewni trwający sześć miesięcy okres przejściowy, w trakcie którego:

• spółki inwestycyjne będą mogły świadczyć usługi powodujące powstanie zobowiązania do przedłożenia raportu z transakcji klientowi, od którego nie otrzymały wcześniej kodu LEI, pod warunkiem, że przed rozpoczęciem świadczenia takiej usługi spółka inwestycyjna otrzyma od klienta dokumentację niezbędną do złożenia w imieniu takiego klienta wniosku o nadanie kodu LEI; i
• systemy obrotu będą podawać własne kody LEI zamiast kodów LEI emitentów spoza UE obecnie nieposiadających własnych kodów LEI”.

Szczegółowe informacje na temat nadzwyczajnego wzrostu populacji LEI w ostatnich miesiącach, trwającego aż do ostatecznego terminu określonego w MiFID II / MiFIR, można znaleźć w ostatniej części tego wpisu, zatytułowanej „Od stycznia 2018 r. pula danych LEI obejmuje już ponad jeden milion podmiotów prawnych”.

Indie: Bank Rezerw Indii wprowadza obowiązek korzystania z LEI w odniesieniu do dużych kredytobiorców korporacyjnych

W październiku 2017 r. Indian Express był jednym z wielu koncernów medialnych piszących o znaczących zmianach w regionie. W artykule poświęconym temu tematowi potwierdzono, że po wprowadzeniu obowiązku stosowania LEI „w transakcjach na rynku stopy procentowej, Forex i na rynku kredytowych instrumentów pochodnych Bank Rezerw Indii (RBI) jest gotowy wprowadzić obowiązek stosowania LEI dla firm, których łączna ekspozycja na produkty oparte na funduszach i nieoparte na funduszach przekracza 50 000 000 rupii”. Artykuł wyjaśniał, że stosowanie LEI „pomoże bankom monitorować łączną ekspozycję kredytobiorców korporacyjnych. Umożliwi również bankom zapobieganie sytuacjom, w których spółkom udzielanych jest kilka kredytów w oparciu o jedno i to samo zabezpieczenie”. Pisząc na ten sam temat, portal Lexology zauważył, że identyfikatory LEI „w formie, w jakiej zostały przedstawione przez Grupę G20, […] wprowadzają rozróżnienie pomiędzy podmiotami prawnymi aktywnymi w branży finansowej. […] Wiele problemów wynika z niepewności co do własności spółek”. Lexology sugeruje, że przyjęcie LEI pomogłoby w pragmatyczny sposób rozwiązać te problemy i zapewnić „transparentność sprawdzania faktycznej własności poprzez identyfikację rzeczywistych beneficjentów systemu finansowego prowadzonego przez podmioty zależne”.

W późniejszym artykule, opublikowanym w grudniu 2017 r., Indian Express przeanalizował zmniejszanie się rozbieżności pomiędzy bankami światowymi i indyjskimi w spłatach kredytów zagrożonych. Gazeta sugerowała, że „obowiązkowy identyfikator podmiotu prawnego w centralnym repozytorium informacji na temat kredytów o dużej wartości (CRILIC) dla wszystkich podmiotów będących beneficjentami kredytów o wartości powyżej 10 000 000 000 rupii do marca 2018 r. i powyżej 500 000 000 rupii do grudnia 2019 r. jest środkiem zaradczym podjętym przez Bank Rezerw Indii i będącym uzupełnieniem aktualnych zmian w przepisach upadłościowych.

Powiadomienie opublikowane na stronie internetowej RBI odgrywa centralną rolę w poprawianiu jakości i dokładności systemów danych finansowych w celu lepszego zarządzania ryzykiem. Zawiera stwierdzenie, że „banki mają obowiązek doradzenia swoim istniejącym dużym kredytobiorcom korporacyjnym, których ekspozycja wynosi 500 000 000 rupii indyjskich lub więcej, aby uzyskali LEI zgodnie z harmonogramem przedstawionym w Aneksie”, odwołując się do Aneksu do powiadomienia. RBI wyjaśnia także, że „kredytobiorcy, którzy nie uzyskają LEI zgodnie z harmonogramem, nie otrzymają możliwości odnowienia / podwyższenia kredytu”. RBI wskazuje, że wkrótce opublikowany zostanie odrębny plan działania dla kredytobiorców, których ekspozycja wynosi od 50 000 000 do 500 000 000 rupii indyjskich, i naciska na banki, aby zachęcały dużych kredytobiorców do uzyskania LEI dla jednostki dominującej, podmiotów zależnych i powiązanych.

Stany Zjednoczone:

Nowe narzędzie online, wprowadzone przez amerykański Urząd Finansowej Ochrony Konsumentów, pomaga w spełnianiu nowych wymogów dotyczących LEI i wynikających z amerykańskiej Ustawy o ujawnieniu kredytów hipotecznych

Zmiany w Ustawie o ujawnieniu kredytów hipotecznych (HMDA) obowiązują od 1 stycznia 2018 r. Wynikały one z ostatecznej decyzji Urzędu Finansowej Ochrony Konsumentów (CFPB) o poprawce do Rozporządzenia C wdrażającego Ustawę o ujawnieniu kredytów hipotecznych (HMDA). Jak opisano we wpisie dostępnym na stronie internetowej GLEIF i zatytułowanym „Reprezentujesz instytucję udzielającą kredytów hipotecznych w USA?”, LEI to kluczowy element sprawozdawczości w myśl Ustawy o ujawnieniu kredytów hipotecznych (HMDA)”. Wśród nowych pozycji danych, które podlegają gromadzeniu, zapisowi i sprawozdawczości zgodnie z HMDA, znajduje się LEI instytucji udzielającej kredytów hipotecznych oraz uniwersalny identyfikator pożyczki, który również obejmuje LEI. Jeszcze przed wejściem zmian w życie, pod koniec grudnia 2017 r., portal JD Supra donosił, że CFPB wprowadził narzędzie Digital Check Tool, którego mogą używać spółki raportujące dane wymagane od 1 stycznia 2018 r. na mocy HMDA. Portal sprecyzował, że „nowe narzędzie uwzględnia wymagania zmienionego postanowienia ustawy HMDA dotyczącego uniwersalnego identyfikatora pożyczki (ULI)”. Jedną z jego funkcji jest „generowanie składającej się z dwóch znaków cyfry kontrolnej, gdy firma wprowadza identyfikator podmiotu prawnego oraz identyfikator pożyczki lub wniosku”. 

LEI będą gromadzone razem z danymi do badania porównawczego bezpośrednich inwestycji zagranicznych

Jak informuje wpis dostępny na stronie internetowej GLEIF zatytułowany „Aktualności na temat identyfikatorów podmiotów prawnych (LEI): sierpień 2017 r.”, w lipcu 2017 r. na stronie internetowej Rejestru Federalnego – Dziennika Ustaw Rządu Stanów Zjednoczonych zamieszczone zostały szczegóły postanowienia proponowanego przez Biuro Analiz Ekonomicznych (BAE) Departamentu Handlu, które dotyczy uwzględnienia pytania o kody LEI w badaniu porównawczym bezpośrednich inwestycji zagranicznych w Stanach Zjednoczonych. Badanie porównawcze odbywa się co pięć lat.

GLEIF ma przyjemność poinformować, że w grudniu 2017 r. na tej samej stronie internetowej opublikowano ostateczną decyzję BAE zmieniającą wydane przez BAE rozporządzenia i określającą wymogi sprawozdawcze dla badania porównawczego bezpośrednich inwestycji zagranicznych BE-12 w Stanach Zjednoczonych za rok 2017. W swojej publikacji BAE potwierdziło, że „do badania porównawczego dodane zostaną następujące pozycje: […] (4) Umieszczenie pytania na temat odbioru 20-cyfrowego identyfikatora podmiotu prawnego filii amerykańskiej na formularzu BE12A i BE12B”. Ostateczna decyzja weszła w życie 12 stycznia 2018 r.

Zasady przyjęte przez Komisję Papierów Wartościowych i Giełd wymagają korzystania z LEI w celu usprawnienia sprawozdawczości doradców

W sierpniu 2017 r. portal JD Supra pisał, że doradcy powinni mieć świadomość istnienia kilku poprawek do formularza ADV, jakie zostały wprowadzone na mocy niedawno przyjętych przepisów Komisji Papierów Wartościowych i Giełd (Security and Exchange Commission, SEC).

W części artykułu JD Supra zatytułowanej „Clarifying and Technical Amendments to Form ADV” autor wyjaśnia, że SEC przyjęła kilka poprawek w celu jasnego przedstawienia swojego stanowiska w odniesieniu do często zadawanych pytań. Stwierdza, że: „Pytanie 25.(g) zostało dodane, aby zachęcić do uzyskania identyfikatora podmiotu prawnego dla każdego powiernika funduszy prywatnych niebędącego maklerem-dealerem lub będącego maklerem-dealerem, ale nieposiadającego numeru identyfikacyjnego zarejestrowanego w SEC […]”. Zgodnie z artykułem poprawki „będą mieć zastosowanie do wszystkich formularzy ADV złożonych po 31 września 2017 r. (w przypadku większości doradców, których rok obrotowy kończy się 31 grudnia, zmieniony obowiązek sprawozdawczy będzie mieć zastosowanie po raz pierwszy do rocznej aktualizacji, którą doradcy muszą złożyć w marcu 2018 r.)”.

SEC przesuwa datę wprowadzenia nowych przepisów sprawozdawczych z uwagi na kwestie związane z cyberbezpieczeństwem i informuje o nowych datach wejścia w życie zmienionych wymogów dotyczących LEI

O decyzji SEC o odroczeniu obowiązku składania nowych sprawozdań na formularzu N-PORT informowało w grudniu 2017 r. wiele koncernów mediowych. Informacja ta znalazła się w komunikacie prasowym autorstwa Diany E. McCarthy, będącej wspólnikiem w Investment Management Practice Group, oraz Killilyn Greco, która jest adwokatem współpracownikiem w kancelarii DrinkerBiddle. Formularz N-PORT jest „jednym z nowych sposobów SEC na zmodernizowanie i usprawnienie sprawozdawczości funduszy inwestycyjnych”. Jak wyjaśnia National Law Review, „spełnienie wymogów formularza N-PORT wymagać będzie też od funduszy inwestycyjnych uzyskania i zgłoszenia identyfikatora podmiotu prawnego (LEI) rejestrującego się podmiotu i każdej serii […]. Wymagać to będzie od funduszy lub podmiotów rejestrujących się uzyskania LEI, jeżeli jeszcze tego nie zrobiły, co obecnie wiąże się z koniecznością uiszczenia jednorazowej opłaty rejestracyjnej i niewielkiej opłaty rocznej na pokrycie kosztów obsługi. [...]. Poza tym fundusze będą mieć więcej czasu na uzyskanie LEI, jeśli jeszcze tego nie zrobiły”.

National Law Review podaje następujące informacje na temat ostatecznych terminów składania sprawozdań: „Przesunięcie daty oznacza, że terminem składania sprawozdań dla dużych przedsiębiorstw będzie 30 kwietnia 2019 r., a w przypadku mniejszych firm termin ten przypadać będzie rok później, na 30 kwietnia 2020 r. Należy jednak zauważyć, że większe grupy funduszy, których aktywa mają wartość 1 miliarda dolarów lub wyższą, nadal będą musiały wewnętrznie przechowywać informacje wymagane do wypełnienia formularza N-PORT i udostępniać je SEC na żądanie, zamiast składać formularz za pośrednictwem systemu EDGAR, począwszy od pierwotnej daty obowiązku składania sprawozdań, tj. od 1 czerwca 2018 r.

Data Foundation i LexisNexis® Risk Management publikują raport: „Kto jest kim i co jest czym? Potrzeba uniwersalnej identyfikacji podmiotów w Stanach Zjednoczonych”

Jak donosił portal Data Foundation, we wrześniu 2017 r. Data Foundation i LexisNexis® Risk Solutions opublikowały wspólny raport zatytułowany „Kto jest kim i co jest czym? Potrzeba uniwersalnej identyfikacji podmiotów w Stanach Zjednoczonych”. Według Data Foundation artykuł „omawia konieczność przyjęcia przez rząd USA uniwersalnej metody identyfikacji podmiotów w celu weryfikacji spółek, organizacji non profit i innych organizacji za pomocą jednego, wspólnego i niepowtarzalnego identyfikatora. Dla celów raportu przeprowadzono rozmowy z 15 ekspertami rządowymi, z sektora prywatnego i ekspertami ds. technologii. Rozwiązanie tego problemu już istnieje: to identyfikator podmiotu prawnego (LEI), który jest już stosowany przez ponad 90 agencji rządowych na całym świecie. LEI to standardowy, niezastrzeżony, zweryfikowany kod identyfikacyjny zarządzany w ramach globalnego, zjednoczonego systemu. Już teraz znajduje poparcie najważniejszych graczy w branży finansowej. Stosowanie LEI w całej amerykańskiej sprawozdawczości przyniosłoby szereg korzyści branży, rządom, instytucjom nadzorującym i w końcu podatnikom. LEI pomogłyby stworzyć jeden elektroniczny obraz wszystkich podmiotów prawnych, utkany z istniejących raportów państwowych, co zapewniłoby inwestorom transparentność, regulatorom rynku wydajność, a podmiotom niższe koszty”.

Raport daje pełny obraz tematu. Na początku analizuje, dlaczego Stany Zjednoczone potrzebują metody uniwersalnej identyfikacji podmiotu, a w dalszej części przedstawia argumenty, że rozwiązaniem jest powszechne stosowanie LEI. Przedstawia wyzwania związane z powszechnym przyjęciem LEI i określa wiele wymagań, jakie muszą zostać spełnione, aby tym wyzwaniom sprostać. W mocnym podsumowaniu autorzy raportu podkreślają wartość globalnego systemu identyfikacji podmiotów i ponownie wyrażają swoje poparcie dla obowiązkowego stosowania LEI we wszystkich działaniach władz amerykańskich: „Globalny system godnej zaufania i interoperacyjnej identyfikacji podmiotów przyniesie szereg korzyści branży, rządom, instytucjom nadzorującym i w końcu podatnikom. Zmniejszy ryzyko istniejące w naszym systemie finansowym, pomoże wyeliminować niegospodarność i oszustwa w zamówieniach rządowych, obniżyć koszty biznesowe dzięki zautomatyzowanemu zapewnianiu zgodności i wyższej jakości danych i poprawić jakość analiz przeprowadzanych przez firmy zajmujące się wywiadem gospodarczym, dziennikarzy, pracowników naukowych, instytucje nadzorujące i inne podmioty. Takim systemem jest LEI. Ma zasięg światowy i z każdym dniem nabiera coraz większego rozmachu. Nie jest systemem zastrzeżonym, a jego podstawy stworzono na podstawie zasad otwartych danych. Zawarte w nim dane są zweryfikowane i wysokiej jakości. Jest elastyczny i można go dostosować do różnych zastosowań, o których nawet jeszcze nie pomyślano. Kongres i Biały Dom powinny zachęcić rząd do powszechnego stosowania LEI we wszystkich działaniach wykonawczych i sprawozdawczych rządu Stanów Zjednoczonych”.

Zasięg globalny:

Standardy Globalnego Systemu LEI: Konsultacje Komitetu Nadzoru Regulacyjnego ds. LEI w sprawie powiązań między funduszami

We wrześniu 2017 r. Komitet Nadzoru Regulacyjnego ds. LEI (LEI ROC) opublikował „Dokument konsultacyjny w sprawie powiązań między funduszami w Globalnym Systemie LEI” opracowany przez działający w ramach LEI ROC Komitet ds. Oceny i Standardów (CES). W streszczeniu dokumentu odnotowano, że „niniejszy raport zawiera propozycję aktualizacji o ograniczonym zakresie obejmującej sposób, w jaki powiązania mające wpływ na fundusze są zapisywane w Globalnym Systemie LEI, w celu zapewnienia, że wprowadzanie danych o relacjach jest spójne w całym systemie i przyczynia się do standaryzacji zbioru informacji o relacjach funduszy na poziomie globalnym”. Według dokumentu propozycja polega na „zastąpieniu aktualnego opcjonalnego zgłaszania jednej relacji „rodziny funduszy” w ramach poziomu 1 (dane referencyjne podmiotu) następującymi relacjami, w ramach danych „poziomu 2” (dane o powiązaniach):

• „Podmiot zarządzający funduszem” […].
• „Fundusze funduszy” […].
• „Fundusze master-feeder” […].
• „Inna rodzina funduszy” […].”

W raporcie zwrócono się z prośbą do jego odbiorców o zaangażowanie się w projektowanie procesu gromadzenia w Globalnym Systemie LEI danych dotyczących powiązań między funduszami. Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu przyjmowano prawie do końca listopada 2017 r., wskazując, że pomogą one ukształtować ostateczne ramy zasad, które LEI ROC przyjmie i przekaże GLEIF do wdrożenia. Zgodnie z treścią raportu wdrożenie „nastąpi nie wcześniej niż w styczniu 2019 r.”.

Drugi Raport z postępów opublikowany przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy i Radę Stabilności Finansowej: „Kryzys finansowy i luki informacyjne – drugi etap inicjatywy G20 dotyczącej luk w danych (DGI-2)”

Zgodnie z definicją podaną przez Eurostat, urząd statystyczny UE z siedzibą w Luksemburgu, „inicjatywa G20 dotycząca luk w danych jest zestawem 20 zaleceń w sprawie udoskonalenia statystyki ekonomicznej i finansowej”. Inicjatywę wprowadzono, aby poprawić dostępność i porównywalność danych ekonomicznych i finansowych w odpowiedzi na niepokój rynkowy będący skutkiem kryzysu finansowego w latach 2007–2008. Podkreślono w ten sposób „potrzebę dostępu decydentów i nadzorców do szerszego zakresu danych umożliwiającego lepszą ocenę rozwoju gospodarki, a także wymaganych interwencji”.

We wrześniu 2016 r. „Pierwszy raport dotyczący postępów drugiego etapu wdrażania inicjatywy dotyczącej luk w danych (DGI-2)” został entuzjastycznie przyjęty przez liderów Grupy G20, którzy poparli proponowane plany działania mające na celu wdrożenie zaleceń DGI-2. We wrześniu 2017 r. pracownicy Międzynarodowego Funduszu Walutowego (IMF) i Sekretariatu Rady Stabilności Finansowej (FSB), w ścisłej współpracy z przedstawicielami systemów gospodarczych biorących udział w programie oraz agencjami członkowskimi Międzyagencyjnej Grupy ds. Statystyki Ekonomicznej i Finansowej (IAG), przygotowali i opublikowali „Kryzys finansowy i luki informacyjne – drugi raport w sprawie postępów drugiego etapu inicjatywy G20 dotyczącej luk w danych (DGI-2)”. Raport ten zawiera omówienie postępów dokonanych od września 2016 r. i „zabiega o zatwierdzenie ze strony Ministrów Finansów i Prezesów Banków (FMCBG) Grupy G20 dotychczasowych postępów oraz planów działania oraz dalszego harmonogramu prac w ramach inicjatywy DGI-2”.

Czwarta, szczególnie istotna część tego ostatniego raportu analizuje synergie pomiędzy wdrożeniem zaleceń DGI-2 a innymi stosownymi procedurami roboczymi, w tym LEI. W części tej potwierdzono słuszność inicjatywy globalnej ekspansji LEI. Raport przytacza informację o wydaniu ponad 540 000 LEI od połowy sierpnia 2017 r. oraz przyjęciu ponad 50 krajowych lub regionalnych aktów lub zasad związanych z LEI w ponad 40 jurysdykcjach. (Według danych GLEIF ze stycznia 2018 r. na całym świecie wydano ponad milion LEI.)

Raport mówi także o dużej wartości, jaką będzie miało wprowadzenie powszechnego obowiązku stosowania LEI: „Podczas gdy […] przydatność [LEI] wykracza ponad statystyczne wykorzystanie, wprowadzenie powszechnego obowiązku stosowania globalnego identyfikatora podmiotu może znacznie ulepszyć opracowania statystyczne, zwłaszcza w zarządzaniu i łączeniu danych granularnych”. […] Szersze stosowanie obniży także koszt jednego kodu LEI, a uwzględnienie potencjalnych zmian modelu biznesowego może również sprzyjać stosowaniu LEI poza instytucjami finansowymi”. Raport zauważa także, że rozpoczęcie w maju 2017 r. gromadzenia danych na temat ostatecznych podmiotów dominujących i bezpośrednich podmiotów dominujących posiadających LEI zwiększyło wartość wykorzystania LEI do celów statystycznych i zapewniania stabilności finansowej w oparciu o konsolidację księgową. Ponadto autorzy raportu utrzymują, że publicznie dostępne odnośniki do innych identyfikatorów również zwiększają wartość LEI dla użytkowników. Zwracając szczególną uwagę na postępy w realizacji wspólnych projektów zorientowanych na mapowanie kodów LEI w odniesieniu do kodów identyfikacyjnych jednostki (BIC) i międzynarodowych kodów identyfikujących papier wartościowy (ISIN), autorzy raportu przyznają, że „Po ich udostępnieniu jako dobra publicznego mapowania te będą na bieżąco aktualizowane”. Ponadto obecnie dąży się do włączenia LEI do istniejących rejestrów biznesowych wykorzystywanych w produkcji statystycznej – wraz z ustanowieniem powiązań z istniejącymi identyfikatorami – gdyż zwiększyłoby to korzyści wynikające z szerszego stosowania LEI. Poza innymi korzyściami przyczyniłoby się to do rozszerzenia LEI na podmioty prywatne niefinansowe, wspierając tym samym działania zorientowane na identyfikację łańcuchów ryzyka systemowego, które takich podmiotów dotyczy […].”

Rada Stabilności Finansowej prowadzi konsultacje w sprawie zarządzania unikalnym identyfikatorem produktu (UPI)

W październiku 2017 r. Rada Stabilności Finansowej (FSB) opublikowała komunikat prasowy zatytułowany „FSB publikuje treść konsultacji w sprawie zarządzania unikalnym identyfikatorem produktu (UPI)”. W komunikacie tym ogłoszono publikację dokumentu konsultacyjnego w sprawie proponowanych „Zasad zarządzania unikalnym identyfikatorem produktu (UPI)”, w którym przedstawione zostały propozycje zasad zarządzania globalnym UPI jako kluczowym zharmonizowanym identyfikatorem, który został zaprojektowany z myślą o umożliwieniu efektywnego gromadzenia raportów transakcyjnych na temat rynków pozagiełdowych instrumentów pochodnych (OTC)”.

Aby umieścić te konsultacje w kontekście LEI, warto zaznaczyć, że w 2009 r. liderzy Grupy G20 uzgodnili, że wszystkie transakcje na pozagiełdowych instrumentach pochodnych powinny być zgłaszane do repozytoriów transakcji. Jednym z kluczowych problemów zidentyfikowanych w związku z kryzysem finansowym był brak transparentności na rynkach pozagiełdowych instrumentów pochodnych. Sprawozdawczość handlowa jest kluczowym elementem identyfikacji obecnych na tych rynkach ryzyk związanych ze stabilnością finansową oraz radzenia sobie z nimi. Celem UPI jest identyfikacja produktu podlegającego transakcjom na pozagiełdowych instrumentach pochodnych. Jak wyjaśniono w komunikacie (część z uwagami dla redaktorów): „We wrześniu 2014 r. FSB opublikowała ostateczny raport ze Studium wykonalności gromadzenia, który zalecał wiele kluczowych kroków przygotowawczych, jakie należałoby podjąć, aby umożliwić skuteczne globalne gromadzenie danych na temat transakcji na pozagiełdowych instrumentach pochodnych w ramach sprawozdawczości handlowej. Raport mówił przede wszystkim o konieczności podjęcia następujących kroków niezależnie od tego, jaki konkretny model gromadzenia danych zostanie wybrany:

• Prace mające na celu ustanowienie ujednoliconych identyfikatorów globalnych, tzn. osiągnięcie porozumienia w sprawie unikalnego identyfikatora transakcji (UTI) i unikalnego identyfikatora produktu (UPI), a także przyjęcie identyfikatora podmiotu prawnego (LEI), powinny zostać przyspieszone w celu zapewnienia odpowiedniego gromadzenia danych na temat transakcji na pozagiełdowych instrumentach pochodnych”.

Dokument konsultacyjny FSB opublikowany w październiku 2017 r. „wskazuje kluczowe kryteria i funkcje niezbędne do wymagających konsultacji zasad zarządzania UPI i domaga się konkretnych informacji zwrotnych na temat pewnych kwestii dotyczących dostawców usług UPI, odzyskiwania kosztów i modeli opłat oraz referencyjnej biblioteki danych, która będzie leżeć u podstaw systemu UPI. FSB planuje opublikowanie na początku 2018 r. dalszych konsultacji w sprawie propozycji przydziału funkcji zarządzania UPI do poszczególnych podmiotów oraz pozostałych aspektów modelu dostawcy usług UPI”.

Rada Stabilności Finansowej publikuje zasady zarządzania i plan wprowadzenia unikalnego identyfikatora transakcji (UTI)

Rada Stabilności Finansowej (FSB) opublikowała w styczniu 2018 r. kolejny dokument zatytułowany „Zasady zarządzania unikalnym identyfikatorem transakcji (UTI): Wnioski i plan wdrożenia”. Komunikat prasowy na stronie internetowej FSB wskazuje, że prace te związane są również z tymi samymi, wspomnianymi wyżej ustaleniami pomiędzy liderami Grupy G20, zgodnie z którymi wszystkie transakcje na pozagiełdowych instrumentach pochodnych powinny być zgłaszane do repozytoriów transakcji. FSB zgadza się, że UTI jest globalnym, zharmonizowanym identyfikatorem mającym kluczowe znaczenie dla zgłaszania transakcji na pozagiełdowych instrumentach pochodnych, a przede wszystkim został „stworzony w celu ułatwienia efektywnego gromadzenia raportów z transakcji”. Raport zawiera konkluzję, że zasady zarządzania UTI powinny obejmować:

• „zalecenie, zgodnie z którym UTI powinno zostać wdrożone przez wszystkie jurysdykcje nie później niż do końca 2020 r.;
• wskazanie Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej (ISO) jako organu odpowiedzialnego za publikację i utrzymanie normy dotyczącej danych UTI; i
• wskazanie CPMI [Komitet ds. Systemów Płatności i Rozrachunku] i IOSCO [Międzynarodowa Organizacja Komisji Papierów Wartościowych] jako organów właściwych dla tymczasowego podejmowania związanych z UTI funkcji zarządczych przypisanych do Międzynarodowego Organu Zarządzającego.

FSB uważa, że wspólne ramy zarządzania UTI i unikalnym identyfikatorem produktu (UPI), na które składałby się co najmniej jeden międzynarodowy organ, mogą przynieść pewne korzyści. W związku z tym FSB uważa, że ostateczna identyfikacja Międzynarodowego Organu ds. Zarządzania powinna odbywać się równolegle z wyciąganiem przez FSB wniosków w sprawie Zasad zarządzania UPI. W tej kwestii FSB przeprowadziła ostatnio konsultacje w sprawie zasad zarządzania UPI i opublikowała odpowiedzi na konsultacje [patrz wyżej].  W 2018 r. FSB weźmie udział w dalszym dialogu z przedstawicielami branży i innymi interesariuszami jeszcze przed wyciągnięciem ostatecznych wniosków w sprawie zasad zarządzania UPI, który to dialog przeprowadzony zostanie między innymi w formie drugich konsultacji publicznych”.

Tak jak w przypadku komunikatu prasowego wydanego przez FSB w październiku (odniesienie do niego można znaleźć w poprzedniej części tego wpisu), uwagi do redaktorów w komunikacie prasowym FSB ze stycznia zawierają następujące wyjaśnienie tego, w jaki sposób ten element roboczy związany jest z globalną inicjatywą ws. LEI: „We wrześniu 2014 r. FSB opublikowała ostateczny raport ze Studium wykonalności gromadzenia, który zalecał wiele kluczowych kroków przygotowawczych, jakie należałoby podjąć, aby umożliwić skuteczne globalne gromadzenie danych na temat transakcji na pozagiełdowych instrumentach pochodnych w ramach sprawozdawczości handlowej. Raport mówił przede wszystkim o konieczności podjęcia następujących kroków niezależnie od tego, jaki konkretny model gromadzenia danych zostanie wybrany:

• Prace mające na celu ustanowienie ujednoliconych identyfikatorów globalnych, tzn. osiągnięcie porozumienia w sprawie unikalnego identyfikatora transakcji (UTI) i unikalnego identyfikatora produktu (UPI), a także przyjęcie identyfikatora podmiotu prawnego (LEI), powinny zostać przyspieszone w celu zapewnienia odpowiedniego gromadzenia danych na temat transakcji na pozagiełdowych instrumentach pochodnych”.

ProgrammableWeb uznaje LEI Look-up API organizacji GLEIF za jeden z najbardziej interesujących interfejsów programowania aplikacji 2017 r.

ProgrammableWeb, który sam określa się jako największe na świecie źródło aktualności i informacji na temat internetowych interfejsów programowania aplikacji, opublikował pod koniec grudnia 2017 r. artykuł redakcyjny zatytułowany „Najbardziej interesujące API w 2017 r. według ProgrammableWeb: płatności, bankowość, technologia blockchain i finanse”. Artykuł skupiał się w szczególności na interfejsach programowania aplikacji w takich kategoriach, jak płatności, bankowość, kryptowaluta, technologia blockchain i finanse, i zwracał uwagę, że wyszczególnił „najbardziej interesujące API w tej grupie” z punktu widzenia pracowników badawczych ProgrammableWeb, ruchu sieciowego i wzmianek w mediach społecznościowych.

GLEIF z przyjemnością donosi, że API organizacji GLEIF została wyróżniona w kategorii „Najważniejsze API w kategorii handel i inne finanse”. Informacja o GLEIF przedstawiona dla celów konkursu brzmiała następująco: „Global Legal Entity Identifier Foundation (GLEIF) jest organizacją non profit wspierającą identyfikator podmiotu prawnego (LEI). LEI pomaga w identyfikacji podmiotów prawnych uczestniczących w transakcjach finansowych. GLEIF udostępnia otwarte, ujednolicone i wysokiej jakości dane referencyjne dotyczące podmiotu prawnego. API organizacji GLEIF daje deweloperom możliwość bezpośredniego dostępu, w czasie rzeczywistym, do kompletnej puli danych LEI oraz możliwość sprawdzania, na żądanie, zmian w określonych rekordach LEI”.

Interfejs programowania aplikacji LEI Look-up został uruchomiony dopiero we wrześniu 2017 r., w związku z czym takie zainteresowanie API oraz wyrazy aprobaty dla tej aplikacji na tak wczesnym etapie jego funkcjonowania bardzo cieszą. Aplikacja ta jest odpowiedzią na potrzeby rynku, które ustalono w ramach testu beta przeprowadzonego w 2017 r., w którym uczestniczyło wiele podmiotów zainteresowanych LEI, w tym instytucji finansowych, organów nadzorujących, spółek działających w sektorze technologii finansowej oraz analityków, zamierzających włączyć dane LEI do swoich zautomatyzowanych procesów. Opracowany przez GLEIF API Look-up do wyszukiwania LEI można z łatwością zintegrować z wewnętrznymi systemami działającymi w oparciu o powszechnie obsługiwany format danych JSON. Korzystanie z API jest bezpłatne i nie wymaga rejestracji. Dostęp do API i dokumentacji dodatkowej można uzyskać, korzystając z poniższych „powiązanych odsyłaczy”.

Od stycznia 2018 r. pula danych LEI obejmuje ponad jeden milion podmiotów prawnych

Od 6 stycznia 2018 r. pula danych LEI obejmuje ponad jeden milion podmiotów prawnych na całym świecie. W 2017 r. populacja LEI zasadniczo się podwoiła, osiągając poziom około 953 000 LEI. Z prawie 500 000 LEI wydanych w 2017 r. 77 procent zostało nadanych w czwartym kwartale: w październiku 2017 r. organizacje nadające LEI nadały 105 525 kodów LEI, w listopadzie 118 195, a w grudniu 163 059. W grudniu 2017 r. liczba LEI nadawanych dziennie sięgała ponad 10 000. Szczególnie wysoki wzrost odnotowano w państwach UE, a najwyższy w, odpowiednio, Wielkiej Brytanii, Niemczech i Holandii. GLEIF przypisuje wysoki poziom nowo wydanych LEI głównie tym graczom rynkowym, którzy dążą do zapewnienia zgodności z przepisami MiFID II / MiFIR, które weszły w życie 3 stycznia 2018 r.

Nadzwyczajny wzrost, jaki odnotowano w czwartym kwartale 2017 r., dowodzi stabilności Globalnego Systemu Identyfikatorów Podmiotów Prawnych i solidnego przygotowania podmiotów nadających LEI do radzenia sobie z ogromnym wzrostem liczby rejestracji. Dodatkowym dowodem potwierdzającym tę stabilność jest utrzymanie wysokiego poziomu jakości danych w całym okresie sprawozdawczym, co potwierdzają raporty jakości danych publikowane co miesiąc przez GLEIF.

---