Aktualności na temat identyfikatorów podmiotów prawnych (LEI): Aktualizacja – sierpień 2017 r.
Global Legal Entity Identifier Foundation (GLEIF) przedstawia przegląd najnowszych zmian związanych z wdrażaniem identyfikatorów podmiotów prawnych (LEI)
Autor: Stephan Wolf
Data: 2017-08-17
Odsłon:
Aby ułatwić akcjonariuszom śledzenie aktualności związanych z wdrażaniem LEI na świecie, publikujemy najnowsze informacje na ten temat w Blogu GLEIF. Ten wpis podsumowuje aktualności na temat LEI od maja 2017 roku.
Źródła cytowane w blogu wymieniono poniżej, w części zatytułowanej ‘powiązane linki’.
Korporacje: Uzyskanie LEI nie powinno być tylko „rutynową formalnością dostosowującą firmę do wymogów MiFID”
W lipcu 2017 r. dwumiesięcznik Treasury Today podkreślał, że zbliżająca się nowelizacja unijnej dyrektywy (MiFID II) i rozporządzenia (MiFIR) w sprawie rynków instrumentów finansowych zmusi firmy do przyjmowania kodów LEI na szeroką skalę. Jednak w swoim artykule ‘LEI: More Than a Number’ (LEI: Nie tylko liczby) Mark Davies, globalny dyrektor ds. usług danych w Thomson Reuters Risk Managed Services, stanowczo podkreśla, że „uzyskanie LEI nie powinno być tylko rutynową formalnością dostosowującą firmę do wymogów MiFID”.
Artykuł przypomina podmiotom korporacyjnym, że od 3 stycznia 2018 r. będą musiały posiadać LEI, aby w dalszym ciągu zawierać z bankami kontrakty na instrumenty pochodne. „Aby dołączyć do ponad pół miliona spółek i podmiotów prawnych posiadających kody LEI, zarówno korporacje, jak i wszystkie strony przedmiotowych transakcji muszą skontaktować się z lokalną jednostką operacyjną wydającą kody LEI – którą można odszukać na stronie internetowej Global Legal Entity Identifier Foundation (GLEIF) – w celu uzyskania kodu, który zostanie wydany zgodnie z normą ISO”.
Jednak choć autor artykułu przyznaje, że wiele korporacji będzie starało się o uzyskanie kodu LEI przede wszystkim po to, aby „zapewnić sobie możliwość dalszego bezproblemowego zawierania transakcji z wykorzystaniem instrumentów pochodnych po wejściu w życiu rozporządzenia MiFID II”, cytuje stwierdzenie Daviesa, że zachęcanie wszystkich przedsiębiorstw do uzyskania kodu LEI, niezależnie od tego, czy poprzez egzekwowanie obowiązujących przepisów, czy poprzez edukację w zakresie najlepszych praktyk, „może przynieść korporacjom wiele korzyści na zasadzie efektu domina”. Dodatkowe korzyści oznaczają między innymi:
Większą widoczność i przejrzystość co do podmiotu, z którym zawiera się transakcje, oraz sposobu powiązania spółek, jeśli obie strony korporacyjnego łańcucha dostaw będą posiadać LEI.
Dzięki powiązaniu płatności z kodami LEI przez SWIFT obszar płatności zyska na „zwiększonej przejrzystości [...] oraz większej prostocie za sprawą przetwarzania płatności. Ponadto może on ewentualnie funkcjonować jako dodatkowe zabezpieczenie przed wewnętrznym oszustwem płatniczym, jeśli kod BIC ulegnie zmianie i […] nie będzie zgodny z kodem LEI”.
Davies dostrzega, że „są to tylko niektóre z korzyści, jakie można uzyskać dzięki możliwości jednoznacznego rozpoznawania stron uczestniczących w transakcjach finansowych”.
GLEIF zgadza się, że przepisy MiFID II / MiFIR stwarzają przedsiębiorstwom okazję do uzyskania szerszych korzyści z posiadania kodu LEI. Oprócz poprawy przejrzystości, zarządzania ryzykiem i przetwarzania płatności, o których mowa wyżej, pozyskiwanie kodów LEI na szeroką skalę może polepszyć jakość danych dzięki poprawie integracji danych oraz zarządzania nimi. To z kolei może przełożyć się na tworzenie nowych aplikacji i nowych modeli biznesowych.
W czerwcu 2017 r. magazyn FEI Daily zwrócił uwagę na duży problem, z jakim zmaga się obecnie każda branża: „Ogromną demokratyzację danych, ich zastosowania oraz moc zyskiwaną dzięki nim przez odbiorców”. W późniejszej dyskusji na temat technologii transformacyjnych, które niosą ogromne korzyści dla sektora finansowo-technicznego oraz sektora bankowego, gdzie operatywność wielu ważnych podmiotów jest hamowana przez problemy związane z dotychczasowymi systemami, Simon Moss, dyrektor zarządzający praktyki Financial Services Advisory w Grant Thornton, dostrzega ważną rolę, jaką odegrają kody LEI. Moss przyznaje, że „łańcuch bloków może powiązać w ramach wspólnego identyfikatora różne elementy reprezentujące dany łańcuch dostaw lub daną osobę”. Dodaje też, że „najlepiej zacząć od poszukiwania pojedynczego elementu reprezentującego klienta [....]. LEI to interesujący punkt wyjścia. Przy zastosowaniu pojedynczego identyfikatora nie trzeba homogenizować i realizować ogromnego projektu integracji danych na kwotę setek milionów dolarów, aby zrozumieć powiązanie [pomiędzy różnymi elementami reprezentującymi tego samego klienta]. Jeśli dodać do tego dane biometryczne [...], zaczynamy mieć do czynienia z naprawdę ciekawymi modelami biznesowymi”.
W numerze miesięcznika Financial IT z czerwca 2017 r. można przeczytać, że w obliczu potencjalnego wycofywania dotychczasowych regulacji na skutek Brexitu istnieje powszechne przekonanie, że dbałość o spełnianie wymogów prawnych, takich jak określone w dyrektywie MiFID II, może przynieść „operacyjne korzyści powiązane z lepszym zarządzaniem danymi [...]. Skupienie się na modelowaniu danych i zakresie danych wraz z obowiązkowym przyjmowaniem standardów – np. LEI w przypadku kontrahentów [...] – zapewnia długoterminowe korzyści. Po spełnieniu tego wstępnego wymogu zgodności zdolność do wykorzystywania podejścia do danych opartego na zgodności ze standardami […] będzie umożliwiać organizacjom optymizację kosztów zarządzania danymi poprzez znaczne ograniczenie kosztownego powielania danych, jakie obecnie ma miejsce, przy jednoczesnym dążeniu do poprawy wewnętrznej efektywności”.
GLEIF zachęca korporacje, aby ostateczny termin dostosowania się do wymogów MiFID II postrzegały jako okazję do pełniejszego wykorzystania kodów LEI, weryfikacji procesów zarządzania jednostkami oraz poprawy jakości danych i zarządzania nimi. Globalny Indeks LEI dostępny na witrynie GLEIF jest jedynym źródłem internetowym zawierającym otwarte, ujednolicone, wysokiej jakości dane referencyjne podmiotów prawnych. Ustanowienie Globalnego Indeksu LEI jako podstawowego źródła danych referencyjnych identyfikujących duże korporacje, średnie przedsiębiorstwa, a nawet małe firmy działające w dowolnym segmencie rynku przyniosłoby dodatkowe zyski w kontekście wydajności dla całej społeczności biznesowej.
W numerze Markets Media z czerwca 2017 r. można przeczytać, że kanadyjska organizacja IIROC (Investment Industry Regulatory Organization of Canada) zaproponowała wprowadzenie wymogu „dołączania kodów LEI do zamówień, aby organizacja samoregulująca i inne regionalne organy regulacyjne mogły lepiej rozumieć strukturę rynku i śledzić zachowanie uczestników”. W ramach propozycji, do której można zgłaszać uwagi w terminie sześciu miesięcy, IIROS stwierdza, że uwzględnianie LEI ma na celu wzmocnienie integralności rynku i ochrony inwestorów.
W wypowiedzi dla Traders Magazine Doug Clark, dyrektor badań struktury rynku w ITG Canada, stwierdził, że niezależnie od zaistnienia kodów LEI idea ścieżki audytu nie jest niczym nowym: „Od niemal dekady IIROC stosuje coś zbliżonego do danych ze skonsolidowanej ścieżki audytu (CAT) bezpośrednio z giełd dla obrotu na wtórnym rynku kapitałowym. Dane te wykorzystuje do nadzoru rynku oraz badań jakości rynku o charakterze akademickim. Ostatnio zaproponowała dodawanie kodów LEI do zamówień”.
Ponadto IIROC stwierdziła, że warto byłoby wprowadzić kody LEI w systemach back office, a także w ramach systemowego rozwoju uwzględniać identyfikatory klientów we wszystkich czynnościach związanych z zamówieniami na rynkach oraz we wszystkich transakcjach pożyczkowych podlegających zgłoszeniu.
Europejski Bank Centralny: Synergia pomiędzy unią bankową a unią rynków kapitałowych; LEI zwiększy przejrzystość na rynkach kapitałowych i bankowych
W przemówieniu programowym wygłoszonym na wspólnej konferencji Komisji Europejskiej i Europejskiego Banku Centralnego na temat europejskiej integracji finansowej w Brukseli w dniu 19 maja 2017 r. Vítor Constâncio, wiceprezes Europejskiego Banku Centralnego (EBC), podkreślił pozytywny wpływ, jaki stosowanie kodów LEI będzie wywierać na integrację, przejrzystość i efektywność rynków kapitałowych i bankowych.
„Unia bankowa i unia rynków kapitałowych to niewątpliwie dwie najważniejsze inicjatywy przyspieszające integrację finansową w UE. Aby wykorzystać synergię pomiędzy unią bankową a unią rynków kapitałowych, konieczny jest postęp we wspieraniu sfery ustawodawczej [...] stosowanie [...] LEI zwiększy przejrzystość na rynkach kapitałowych i bankowych, będzie sprzyjać ich integracji oraz wzmocni efektywność i ochronę konsumentów”.
Constâncio dodał: „Obowiązek stosowania kodów LEI powinien zostać rozszerzony na wszystkie instrumenty finansowe, a nie tylko na określone segmenty rynku. Oprócz papierów wartościowych kod LEI [...] można by stosować także dla funduszy inwestycyjnych, finansowych instrumentów pochodnych i pożyczek”.
Unia Europejska: Zaktualizowane przepisy w sprawie prospektu wymagają identyfikowania emitentów, oferentów i gwarantów za pomocą kodu LEI
W czerwcu 2017 r. w Dzienniku Urzędowym UE została opublikowana zaktualizowana wersja ‘Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1129 z dnia 14 czerwca 2017 r. w sprawie prospektu, który ma być publikowany w związku z ofertą publiczną papierów wartościowych lub dopuszczeniem ich do obrotu na rynku regulowanym oraz uchylenia dyrektywy 2003/71/WE’.
Nowe przepisy UE dotyczące prospektu stwierdzają, że „aby zapewnić inwestorom dostęp do wiarygodnych danych, które można terminowo i efektywnie wykorzystywać i analizować, (...) wszystkie zatwierdzone prospekty, lub ewentualnie wykaz tych prospektów z hiperłączem do odpowiednich wyznaczonych części stron internetowych, powinny zostać opublikowane na stronie internetowej właściwego organu w macierzystym państwie członkowskim emitenta. (...) Niektóre informacje zawarte w prospektach, takie jak kody ISIN identyfikujące papiery wartościowe oraz identyfikatory podmiotu prawnego (LEI) identyfikujące emitentów, oferentów i gwarantów, powinny mieć format nadający się do przetwarzania automatycznego, w tym również gdy wykorzystywane są metadane”.
Celem rozporządzenia dotyczącego prospektu jest zapewnienie ochrony inwestorów oraz efektywności rynku przy jednoczesnym wzmocnieniu jednolitego rynku kapitałowego. W tym celu informacje udostępniane inwestorom w prospekcie muszą być wystarczające, obiektywne i dostępne, a zarazem łatwe do analizowania, zwięzłe i zrozumiałe. Stosowanie międzynarodowo uzgodnionych norm w zakresie tych informacji wydaje się być właściwym sposobem identyfikowania papierów wartościowych i emitenta. Jak stwierdził EBC w opinii wydanej na temat zmienionych przepisów dotyczących prospektu, „jednoznaczna identyfikacja emitentów, oferentów i gwarantów papierów wartościowych oferowanych do obrotu publicznego lub do obrotu na rynku regulowanym może być skuteczna wyłącznie przy zastosowaniu międzynarodowych standardów takich jak globalny kod LEI lub ISIN”.
Obowiązkowe stosowanie globalnego kodu LEI, o którym mowa w art. 7 rozporządzenia, umożliwia nadawanie emitentom, oferentom i gwarantom niepowtarzalnego identyfikatora stanowiącego kluczowe informacje dla inwestorów. GLEIF i współpracujące z nią instytucje nadające LEI gotowe są prowadzić nadawanie LEI, aby wesprzeć tę inicjatywę.
Indie: Bank Rezerw Indii powiadamia o wprowadzeniu kodu LEI dla rynków instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym
T. Rabi Sankar, główny dyrektor generalny Banku Rezerw Indii, w czerwcu 2017 r. potwierdził na stronie internetowej banku, że system LEI zostanie wdrożony „stopniowo dla wszystkich uczestników rynków pozagiełdowych instrumentów pochodnych ze stopą procentową rupii, instrumentów pochodnych w walutach obcych i kredytowych instrumentów pochodnych w Indiach”. Informuje wszystkich obecnych i przyszłych uczestników o obowiązku uzyskania przez nich kodu LEI w terminach określonych w harmonogramie, który jest dostępny na stronie internetowej banku. Podmioty nieposiadające kodu LEI nie będą mogły uczestniczyć w rynku pozagiełdowych instrumentów pochodnych po upływie terminu określonego w harmonogramie.
Zjednoczone Królestwo: Od 1 października 2017 r. wszyscy emitenci papierów wartościowych dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym UE będą musieli posiadać kod LEI.
W tekście zamieszczonym w Lexology w czerwcu 2017 r. Cameron McKenna z Nabarro Olswang podkreśliła, że: „Od 1 października 2017 r. wszyscy emitenci papierów wartościowych dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym UE, w tym spółki z akcjami zwykłymi i akcjami premium notowanymi na głównym rynku brytyjskim, będą musieli posiadać kod LEI, aby zamieszczać ważne komunikaty na rynku papierów wartościowych”.
„Zgodnie z nowymi zasadami określonymi w rozdziale 6 Zasad dotyczących instrukcji i przejrzystości ujawniania danych, które wejdą w życie z dniem 1 października 2017 r., emitent będzie […] miał obowiązek podawać kod LEI i klasyfikować regulowane informacje według wyznaczonych kategorii przy przekazywaniu regulowanych informacji do Urzędu Nadzoru Działalności Sektora Finansowego (FCA). Emitent będzie musiał podawać kod LEI przy przekazywaniu regulowanych informacji do FCA dopiero od 1 października 2017 r. Zachęca się jednak emitentów, aby uzyskali i zaczęli stosować kod LEI możliwie jak najszybciej, aby zagwarantować możliwość znalezienia informacji na ich temat za pośrednictwem Centralnego Systemu Gromadzenia Informacji Regulowanych (NSM) oraz Europejskiego Elektronicznego Punktu Dostępu (EEAP), gdy ten ostatni będzie funkcjonować”. EEAP jest portalem internetowym, który będzie umożliwiał uczestnikom rynku i zwykłym (końcowym) użytkownikom wyszukiwanie regulowanych informacji przechowywanych przez krajowe urzędowo ustanowione systemy do przechowywania regulowanych informacji. W Zjednoczonym Królestwie urzędowo ustanowionym systemem będzie Centralny System Gromadzenia Informacji Regulowanych (NSM).
Stany Zjednoczone:
Biuro Analiz Ekonomicznych (BAE) proponuje stosowanie kodów LEI w ramach badania porównawczego bezpośrednich inwestycji zagranicznych w Stanach Zjednoczonych
W lipcu 2017 r. na stronie internetowej Rejestru Federalnego – Dziennika Ustaw Rządu Stanów Zjednoczonych zamieszczone zostały szczegóły postanowienia proponowanego przez Biuro Analiz Ekonomicznych (BAE) Departamentu Handlu, które dotyczy uwzględnienia pytania o kody LEI w badaniu porównawczym bezpośrednich inwestycji zagranicznych w Stanach Zjednoczonych. Badanie porównawcze odbywa się co pięć lat.
„Proponowane postanowienie zostałoby wprowadzone do przepisów [...] określających wymogi sprawozdawcze dla badania porównawczego bezpośrednich inwestycji zagranicznych BE-12 w Stanach Zjednoczonych za rok 2017. […] Dla badania porównawczego za rok 2017 BAE proponuje zmiany w zakresie gromadzonych danych, wzoru formularzy badania oraz wymogów sprawozdawczych dotyczących badania w celu zaspokojenia zmieniających się potrzeb w odniesieniu do danych, poprawy jakości danych oraz skuteczności i efektywności gromadzenia danych”.
Propozycja dotyczy umieszczenia pytania na temat pobrania kodu LEI filii amerykańskiej na formularzach BE12A i BE12B. Oczekuje się, że ułatwi to proces dopasowywania podmiotów z różnych baz danych, „co umożliwi lepszą weryfikację danych i powiązanie z innymi badaniami i publicznie dostępnymi danymi dla tych podmiotów”.
Konferencja w Białym Domu: Przedsiębiorstwa domagają się lepszego ujednolicenia danych rządowych
Jak podało towarzystwo Data Coalition, w dniu 25 lipca 2017 r. Biały Dom i Centrum Strategii Otwartych Danych (Center for Open Data Enterprise) zorganizowały konferencję na temat otwartych danych dla rozwoju gospodarczego. Wzięli w niej udział przedstawiciele takich branż jak służba zdrowia, finanse i logistyka, aby zaproponować sposoby szerszego udostępnienia danych amerykańskiego rządu federalnego na użytek sektora publicznego.
Kluczową propozycją było powszechne wprowadzenie kodów LEI. „Spółki przedstawiły określone propozycje, jak choćby powszechne wprowadzenie kodów LEI we wszystkich federalnych systemach sprawozdawczości regulacyjnej oraz konsekwentne stosowanie wspólnych schematów danych dla zasobów informacji z sektorów zdrowia i finansów. Kampanie Data Coalition w Kongresie na rzecz reform ustawodawczych, Ustawa o przejrzystości finansowej oraz Ustawa o otwartych danych rządowych ściśle korespondują z [tymi] propozycjami”.
Krajowe Stowarzyszenie Kontraktów Terminowych (NFA) wydaje komunikat interpretacyjny w sprawie sporów na temat wyceny swapów
Krajowe Stowarzyszenie Kontraktów Terminowych (NFA) jest organizacją samoregulującą działającą na rzecz amerykańskiej branży instrumentów pochodnych, która wprowadza innowacyjne i skuteczne programy regulacyjne. W sierpniu 2017 r. amerykańskie czasopismo The National Law Review poinformowało, że LEI stanowi część ujednoliconych informacji, które należy umieścić w niedawno wydanym komunikacie interpretacyjnym, formalizującym proces zgłaszania sporów na temat wyceny transakcji typu swap do NFA. Komunikat interpretacyjny będzie obowiązywać dla zawiadomień o sporach, których składanie będzie obowiązkowe począwszy od 2 stycznia 2018 r.
„Komunikat interpretacyjny NFA [...] ujednolica informacje, które należy umieścić w zawiadomieniu, w tym (stosownie do przypadku) identyfikator NFA, kod LEI, dane na temat sporu podlegające zgłoszeniu, rodzaj sporu, datę zakończenia sporu, odbiorcę/płatnika, kwotę będącą przedmiotem sporu, identyfikator umowy CSA/umowy kompensacyjnej, nazwę kontrahenta, identyfikator ustawy o ochronie prywatności lub kod LEI kontrahenta, unikalny identyfikator transakcji typu swap, kwotę referencyjną w walucie bazowej, kod waluty bazowej, równowartość kwoty referencyjnej w USD, kategorię aktywów i rodzaj produktu”.
Zasięg globalny:
Rada Stabilności Finansowej publikuje dwunasty raport na temat wdrażania reform rynku pozagiełdowych instrumentów pochodnych (OTC)
Rada Stabilności Finansowej (FSB) została powołana w celu koordynowania na szczeblu międzynarodowym pracy krajowych organów finansowych oraz podmiotów ustanawiających standardy międzynarodowe w ramach rozwoju i promocji wdrażania skutecznych polityk regulacyjnych, nadzorczych oraz innych polityk dotyczących sektora finansowego. To właśnie Rada Stabilności Finansowej jest założycielem GLEIF.
W czerwcu 2017 r. FSB opublikowała dwunasty raport na temat wdrażania reform rynku pozagiełdowych instrumentów pochodnych (OTC), który aktualizuje obecny status i wprowadzanie kodu LEI w skali globalnej.
Według raportu LEI jest obecnie uwzględniany w przepisach 40 jurysdykcji, z których 14 podlegają FSB. Do końca maja 2017 r. kody LEI uzyskało ponad 513 177 podmiotów z 200 krajów, z czego 376 064 reprezentowało jurysdykcje podlegające FSB. Te liczby pokazują, że zasięg LEI w ostatnich latach zwiększył się.
Od maja 2017 r. „Globalny System LEI (GLEIS) gromadzi i publikuje informacje na temat bezpośrednich i ostatecznych podmiotów dominujących podmiotów prawnych. Właściwe organy w dalszym ciągu nadzorują postęp w zakresie wprowadzania i aktualizacji LEI i mogą podejmować działania w razie konieczności. Uczestnicy GLEIS pracują także nad utworzeniem systemu agentów rejestracji, ułatwiania aktualizacji, monitorowania wygasłych kodów LEI oraz lepszego rozpoznawania podmiotów, które zaniechały działalności”.
Raport stwierdza, że „dla kontrahentów z UE identyfikacja kontrahentów spoza UE za pomocą kodu LEI stanowi wyzwanie”, ponieważ niektórzy kontrahenci w innych jurysdykcjach wciąż nie posiadają tego kodu. Może to być jednak problem przejściowy, gdyż kod LEI jest wprowadzany w różnych jurysdykcjach.
Standardy Globalnego Systemu LEI: Komitet Nadzoru Regulacyjnego ds. LEI (LEI ROC) uruchamia konsultację na temat działań korporacyjnych i historii danych
W dniu 26 lipca 2017 r. Komitet Nadzoru Regulacyjnego ds. LEI (LEI ROC) uruchomił publiczną konsultację na temat działań korporacyjnych i historii danych w Globalnym Systemie LEI (GLEIS). Konsultacja skupia się na 17 działaniach korporacyjnych, takich jak zmiana nazwy i adresu, fuzje, spin-offy, które mają wpływ na dane w GLEIS. Odpowiedzi w sprawie konsultacji należy przesyłać na adres: leiroc@bis.org do 29 września 2017 r. do końca dnia roboczego. Poniżej znajduje się streszczenie dokumentu konsultacji:
W 2016 r. LEI ROC „utworzył grupę roboczą w ramach swojego Komitetu ds. Oceny i Standardów w celu oszacowania, jaki wpływ wywierają działania korporacyjne na dane referencyjne podmiotów prawnych zarejestrowane w GLEIS. Po skonsultowaniu się z Global Legal Entity Identifier Foundation (GLEIF), lokalnymi jednostkami operacyjnymi (LOU) GLEIS oraz Grupą Przygotowawczą Sektora Prywatnego LEI ROC Komitet Nadzoru Regulacyjnego ustalił 17 działań korporacyjnych mających wpływ na dane w GLEIS – mogą to być dane referencyjne, dane na temat powiązań lub też skład samej jednostki. Niektóre ze wspomnianych działań korporacyjnych są już przynajmniej częściowo uwzględnione w danych zarejestrowanych w GLEIS. Jednak LEI ROC ustaliła możliwe ulepszenia dotyczące informacji, które należy gromadzić na temat wspomnianych działań korporacyjnych, sposobu pozyskiwania informacji oraz sposobu przygotowania danych do późniejszego wykorzystania. Dane na temat powiązań oraz dane referencyjne w ramach GLEIS powinny być wystarczająco szczegółowe, aby umożliwiać analizę i wizualizację zmian dotyczących podmiotu i jego powiązań z innymi podmiotami – zarówno obecnych o charakterze retrospektywnym, jak i dokonanych w dniu wpisania podmiotu do GLEIS z myślą o przyszłości. Wspomniany dokument konsultacji zakłada wkład opinii publicznej w proces dokonywania ewentualnych ulepszeń, przede wszystkim:
W odniesieniu do zmian imion i nazwisk, nazw handlowych, adresu urzędowego, adresu siedziby, a także przekształcenia oddziału międzynarodowego w przedsiębiorstwo zależne (lub na odwrót – przekształcenia przedsiębiorstwa zależnego w oddział międzynarodowy) oraz niektórych zmian wpływających na fundusze, proponuje się (i) przedstawianie historii zmian w ewidencji danych wynikających ze zdarzeń i działań korporacyjnych, które użytkownicy końcowi GLEIS mogliby łatwo wyszukiwać, oraz (ii) dodawanie daty dokonania zmiany do danych referencyjnych LEI (w przeciwieństwie do sytuacji, gdy zmiana jest rejestrowana w systemie). Ta sama propozycja miałaby zastosowanie do niektórych nowych elementów proponowanych w tym dokumencie.
W odniesieniu do fuzji GLEIS aktualnie zapewnia łatwy dostęp do informacji na temat następcy jednostki objętej fuzją; proponuje się ułatwienie wyszukiwania danych na temat poprzednich podmiotów.
W odniesieniu do skomplikowanych (odwrotnych) przejęć zbierane są opinie na temat tego, czy LEI powinny wciąż obowiązywać i czy organy rejestrujące powinny mieć możliwość wyboru.
Przewidywane jest utworzenie powiązania typu spin-off, którego zgłaszanie nie byłoby obowiązkowe. Zbierane są opinie na temat tej możliwości, a także konieczności zastosowania progu istotności.
Rozważa się doprecyzowanie definicji nieaktywnych podmiotów w celu odpowiedniego uwzględnienia podmiotów, które wciąż istnieją pod względem prawnym, ale nie prowadzą działalności. Takie doprecyzowanie może przyczynić się do ulepszonej klasyfikacji podmiotów, które obecnie mają wygasły status.
Zbierane są też opinie na temat tego, czy powinno się dodawać określony element danych w celu zaznaczenia, że dany podmiot znajduje się w likwidacji.
W odniesieniu do działań korporacyjnych, które skutkują zniknięciem podmiotów raportujących (fuzji, rozwiązań) i tym samym mogą nie być zgłaszane przez podmiot, proponuje się wprowadzenie alternatywnych źródeł i metod aktualizowania informacji (jak np. dostarczanie danych na temat działań korporacyjnych). Ta propozycja mogłaby pomóc w wykrywaniu przypadków, gdy podmioty aktualnie widniejące jako „wygasłe” w rzeczywistości są nieaktywne lub przestały istnieć. Takie podejście mogłoby także przyczynić się do poprawy ogólnej terminowości i jakości danych w GLEIS poprzez zapewnienie lokalnym jednostkom operacyjnym kosztowo efektywnej możliwości powiadamiania o potencjalnych zmianach oraz aktualizowania rekordów LEI przez zainteresowane podmioty (poprzez procedurę samorejestracji)”.
Międzynarodowe Stowarzyszenie ds. Transakcji Swapowych i Instrumentów Pochodnych (ISDA) i Globalne Stowarzyszenie Rynków Finansowych (GFMA) przypominają firmom działającym w UE oraz poza UE, aby już teraz podjęły działania zapewniające zgodność z dyrektywą MiFID II / rozporządzeniem MiFIR.
Międzynarodowe Stowarzyszenie ds. Transakcji Swapowych i Instrumentów Pochodnych (ISDA) i Globalne Stowarzyszenie Rynków Finansowych (GFMA) opublikowały informację z przypomnieniem dla uczestników rynku, że wkrótce w myśl przepisów europejskich zostaną oni objęci obowiązkiem posiadania LEI, a także zaznaczyły, że w wielu przypadkach będzie to dotyczyło także podmiotów spoza UE. Organy te wspólnie wzywają zarówno małe, jak i duże firmy, aby już teraz podjęły działania zapewniające ich zgodność ze zmienionymi przepisami.
GLEIF w pełni popiera ten apel i jeszcze raz zaznacza, że uczestnicy rynku muszą dostosować się do wymogów wchodzących w życie rozporządzeń MiFID II / MiFIR poprzez jak najszybsze uzyskanie kodu LEI. Nieuzyskanie LEI (przez firmę lub jej klienta) we wskazanym terminie uniemożliwi firmom i ich klientom spełnianie wymagań w zakresie sprawozdawczości, jakie będą obowiązywać w UE od 3 stycznia 2018 r.
Począwszy od 1 listopada 2017 r., zgodnie z rozporządzeniem w sprawie infrastruktury rynku europejskiego (EMIR), repozytoria transakcji będą miały obowiązek odrzucać raporty na temat transakcji, które nie będą zawierały kodu LEI.
Podmioty nadające LEI są w pełni przygotowane do udzielania wsparcia zarówno podmiotom prawnym, które muszą uzyskać kod LEI, jak i firmom chcącym działać w charakterze agenta rejestracji. (Szczegółowe informacje na temat pojęcia agenta rejestracji wprowadzonego przez GLEIF w celu ułatwienia dostępu do sieci podmiotów nadających LEI znajdują się w „powiązanych odsyłaczach” poniżej.) Aby jednak zapewnić sobie wydanie kodu LEI jeszcze przed terminem wejścia w życie zmienionych wersji MiFID II / MiFIR, zdecydowanie warto zaplanować swoje działania z wyprzedzeniem i zarejestrować się odpowiednio wcześnie. Jeśli rejestracja zostanie dokonana dopiero w czwartym kwartale 2017 r., nie ma gwarancji, że kod LEI zostanie wydany przed wspomnianym terminem.
Osoby pragnące umieścić wpis w blogu prosimy o odwiedzenie strony: funkcje internetowego blogu GLEIF w języku angielskim. Imię i nazwisko autora komentarza pojawi się obok wpisu. Adresy e-mail nie będą publikowane. Uczestnictwo w forum dyskusyjnym i korzystanie z niego oznacza zgodę na przestrzeganie obowiązujących Zasad korzystania z blogu GLEIF, które należy uważnie przeczytać.
Stephan Wolf był dyrektorem naczelnym Global Legal Entity Identifier Foundation (GLEIF) (2014–2024). Od marca 2024 r. kieruje Branżową Radą Doradczą (IAB) Międzynarodowej Izby Handlowej (ICC) w ramach Inicjatywy na rzecz standardów cyfrowych, globalnej platformy dostosowania, przyjmowania i promowania standardów handlu cyfrowego. Przed objęciem stanowiska przewodniczącego od 2023 r. pełnił funkcję wiceprzewodniczącego IAB. W tym samym roku został wybrany do Zarządu Międzynarodowej Izby Handlowej (ICC) w Niemczech.
W okresie od stycznia 2017 r. do czerwca 2020 r. Stephan Wolf był współprzewodniczącym International Organization for Standardization Technical Committee 68 FinTech Technical Advisory Group (ISO TC 68 FinTech TAG). W styczniu 2017 r. pan Wolf znalazł się wśród 100 najlepszych liderów w dziedzinie tożsamości w rankingu One World Identity. Posiada rozległe doświadczenie w tworzeniu systemów operacyjnych danych oraz globalnych strategii wdrażania. W swojej karierze wielokrotnie kierował rozwojem kluczowych strategii biznesowych i produktów. Był współzałożycielem IS Innovative Software GmbH w 1989 r. i pierwszym dyrektorem zarządzającym tej firmy. Później został mianowany na stanowisko rzecznika zarządu przedsiębiorstwa, w które ta firma się przekształciła, czyli IS.Teledata AG. Spółka weszła ostatecznie w skład Interactive Data Corporation, w której S. Wolf piastował stanowisko Dyrektora Naczelnego. Ukończył studia z zakresu administracji biznesowej na Uniwersytecie J. W. Goethego we Frankfurcie nad Menem.