Identyfikacja ryzyka i zarządzanie nim w czasach postępującej cyfryzacji oraz wzrostu liczby wzajemnych powiązań na świecie
W niniejszym artykule Alan Deaton, prezes Komitetu Nadzoru Regulacyjnego (ROC) ds. Identyfikatora Podmiotu Prawnego (LEI), omawia ważną rolę LEI w pomocy firmom w zarządzaniu ryzykiem. Opisuje, w jaki sposób ograniczenie ryzyka dzięki uwiarygodnieniu tożsamości i przejrzystości może – w czasach, gdy priorytetem dla całego świata jest ożywienie rynku po światowej pandemii – wspierać wzrost, wydajność i stabilność światowej gospodarki. Podkreśla również potrzebę współpracy w branży, która umożliwi czerpanie korzyści płynących z przyjęcia LEI na szerszą skalę.
Autor: Alan Deaton
Data: 2020-04-22
Odsłon:
Wielu przedstawicieli branży finansowej wie o LEI i zdaje sobie sprawę ze znaczenia, jaki ten system ma dla branży płatności i papierów wartościowych oraz dla cyfrowego łańcucha dostaw. Wielu specjalistów z branży uważa wręcz, że ten 20-znakowy kod alfanumeryczny, który stanowi unikatowy identyfikator podmiotu prawnego, mógłby odegrać jeszcze większą rolę poza światem finansów. Nie należy zapominać o jego potencjalnym znaczeniu dla identyfikacji i zarządzania ryzykiem, w szczególności teraz, gdy nasze coraz bardziej cyfrowe społeczeństwo poszukuje sposobów łagodzenia skutków gospodarczych światowej pandemii. Kiedy obrót gospodarczy wróci do normy, priorytetem będą wzrost i stabilność, na straży których staną środki ograniczania ryzyka.
Misja LEI: wspieranie stabilności i wzrostu na rynku finansowym
Początki LEI przypadły na kryzys finansowy z 2008 roku. Wówczas odnotowano jedno z największych od dziesięcioleci spowolnień gospodarczych, co doprowadziło do sytuacji, w której w samych Stanach Zjednoczonych blisko dziewięć milionów ludzi straciło pracę. W wyniku załamania się koniunktury upadło blisko 500 banków. Szacuje się, że łączne koszty netto kryzysu, które poniosła gospodarka Stanów Zjednoczonych, sięgnęły 10–14 bilionów dolarów, tj. nawet ok. 80 procent rocznego PKB. Stany Zjednoczone nie były jedynym krajem, który poniósł straty. Kryzys dotknął cały świat, wymuszając szeroko zakrojone interwencje na rynkach od Europy po Azję.
Przyczyny tamtego kryzysu gospodarczego były zupełnie inne niż dziś. Eksperci są zgodni, że za kryzysem finansowym z 2008 roku stał między innymi wysoki stopień koncentracji, wzajemnych powiązań, a przede wszystkim – w tym kontekście – nieprzejrzystości światowego systemu finansowego. Innowacyjne produkty i mechanizmy łączyły nabywców nieruchomości w Stanach Zjednoczonych z firmami finansowymi i inwestorami z całego świata. Kiedy jedna z takich firm zaczynała mieć kłopoty, jej kontrahentom trudno było ustalić ryzyko potencjalnych strat. Podobnie, organy nadzoru finansowego borykały się z niejasnymi skutkami takiej niemożności, częściowo z powodu braku branżowych i międzynarodowych norm identyfikacji i łączenia danych finansowych odnoszących się do podmiotów lub instrumentów.
W odpowiedzi na kryzys przywódcy największych światowych gospodarek, działający w ramach G20 i Rady Stabilności Finansowej (FSB), postanowili opracować skoordynowane rozwiązanie mające na celu pokonanie tych przeszkód. Tak powstał Globalny System LEI. Interesariusze z całego świata, w tym organy regulacyjne, branża i firmy prywatne, pracowały ramię w ramię nad stworzeniem międzynarodowej normy identyfikacji podmiotów prawnych. Partnerstwo publiczno-prywatne odniosło wielki sukces – LEI nadano ponad 1,5 miliona podmiotom z 220 krajów.
Globalny System LEI zwiększa przejrzystość dla inwestorów, zmniejsza obciążenie firm finansowych obowiązkami z zakresu sprawozdawczości oraz promuje dyscyplinę i wydajność na rynku. Rozwiązuje również problem stanowiący jedną z przyczyn kryzysu finansowego z 2008 roku i pomaga zapobiegać podobnym skutkom gospodarczym w przyszłości. Sukces tego działania pokazuje ogromny potencjał partnerstwa w działaniach na rzecz dobra publicznego.
Jako prezes Komitetu Nadzoru Regulacyjnego ds. LEI jestem dumny z tych osiągnięć. Jednak wciąż mamy dużo do zrobienia. Nie ustajemy w wysiłkach i prowadzimy działania na kilku frontach na rzecz zwiększania przejrzystości i wydajności na rynkach na całym świecie. Na przykład w październiku 2019 roku FSB wprowadziła zasady zarządzania ujednoliconym Unikalnym Identyfikatorem Produktu (UPI), które usprawnią skuteczne wykorzystywanie danych sprawozdawczych w zakresie obrotu pozagiełdowymi instrumentami pochodnymi oraz pomogą organom w ocenie ryzyka systemowego i wykrywaniu naruszeń na rynku. Brak przejrzystości na rynkach derywatów był jednym z kluczowych problemów, które ujawnił kryzys finansowy.
Patrząc w przyszłość: potencjał LEI poza światem finansów
System LEI nie tylko realizuje cele polityki publicznej i stabilności finansowej, ale także wychodzi naprzeciw potrzebom biznesowym. Korzyści dla firm to nie tylko możliwość obniżenia kosztów systemu compliance, ale także możliwość obniżenia kosztów restrukturyzacji, zwiększenia wydajności i poprawy systemu zarządzania ryzykiem operacyjnym. Potrzeba międzynarodowego identyfikatora podmiotu prawnego dla firm jest najbardziej widoczna w klimacie biznesowym, w którym znalazły się obecnie wszystkie firmy – duże i małe, finansowe i z innych branż. Mechanizmy najlepszych praktyk wspierające rozwój, wydajność i stabilność są kluczowe dla firm dążących do odrobienia strat wywołanych przez światową pandemię, która odcisnęła piętno na rynkach na całym świecie. Jednocześnie postępują globalizacja i cyfryzacja łańcucha dostaw. Wymaga to jeszcze bardziej rygorystycznych i przejrzystych systemów identyfikacji partnerów biznesowych. LEI to główny kandydat do zapewnienia takiego wysokiej jakości systemu identyfikacji podmiotów prawnych. Przydatność tego otwartego, darmowego źródła danych referencyjnych podmiotów prawnych będzie tylko wzrastać w miarę jego powszechnego przyjmowania i wykorzystywania do identyfikacji firm, ich struktury właścicielskiej oraz kontrahentów. Włączenie LEI do elektronicznych procesów biznesowych dodatkowo zabezpieczy interesy zarówno środowiska przedsiębiorców, jak i decydentów.
W 2019 roku FSB opublikowała ocenę wdrożenia LEI, która nakreśliła dotychczasowe zalety i wady przyjęcia LEI. Wskazano, że korzyści płynące ze stosowania LEI są znaczne – to w szczególności wsparcie organów regulacyjnych i sektora prywatnego w analizie ryzyka kontrahenta, wzajemnych powiązań i złożonych struktur grupowych. FSB w swojej ocenie rekomenduje dalszą współpracę Komitetu Nadzoru Regulacyjnego ds. LEI i GLEIF z branżą i sektorem publicznym na rzecz zwiększania świadomości korzyści płynących z LEI oraz promowania jego szerszego przyjmowania poprzez prezentację przypadków użycia wobec uczestników rynku oraz wsparcie programów pilotażowych i projektów naukowych.
Komitet Nadzoru Regulacyjnego ds. LEI angażuje się w otwarty i konstruktywny dialog z sektorem prywatnym na rzecz naszych wspólnych interesów związanych z Globalnym Systemem LEI i płynącymi z niego korzyściami. Cykliczne wydarzenie Meet the Market organizowane przez GLEIF stanowi dla Komitetu Nadzoru Regulacyjnego i GLEIF doskonałą okazję do nawiązywania kontaktów z różnorodną grupą ekspertów ze środowiska przedsiębiorców oraz do debaty nad sposobami, w jaki LEI może mieć pozytywny wpływ na środowisko biznesowe.
Ostateczne powodzenie Globalnego Systemu LEI w rozwiązywaniu problemów polityki publicznej i procesów biznesowych będzie zależeć od wsparcia ze strony międzynarodowych organów regulacyjnych, firm z sektora prywatnego i stowarzyszeń branżowych. W imieniu Komitetu Nadzoru Regulacyjnego ds. LEI gorąco zachęcam wszystkich interesariuszy do nawiązania współpracy, abyśmy mogli wspólnie rozwijać Globalny System LEI i czerpać liczne korzyści, które dzięki niemu znalazły się w naszym zasięgu.
Osoby pragnące umieścić wpis w blogu prosimy o odwiedzenie strony: funkcje internetowego blogu GLEIF w języku angielskim. Imię i nazwisko autora komentarza pojawi się obok wpisu. Adresy e-mail nie będą publikowane. Uczestnictwo w forum dyskusyjnym i korzystanie z niego oznacza zgodę na przestrzeganie obowiązujących Zasad korzystania z blogu GLEIF, które należy uważnie przeczytać.
Alan Deaton jest prezesem Komitetu Nadzoru Regulacyjnego ds. LEI. Pełni funkcję wicedyrektora Działu Ubezpieczeń i Badań amerykańskiej Federalnej Korporacji Gwarantowania Depozytów (FDIC). Nadzoruje zespół, który zarządza krytycznymi danymi zebranymi od ubezpieczonych instytucji depozytowych, utrzymuje szereg systemów zarządzania danymi, które służą do analizy tych danych, a także publikuje dane do użytku publicznego. Alan Deaton pracuje w FDIC od 1997 r. Wcześniej zajmował się zarządzaniem projektami, zarządzaniem danymi, analizami finansowymi oraz analizami ekonomicznymi.
