Jakość danych i zarządzanie ryzykiem – znaczenie terminowego przedłużenia ważności Identyfikatora podmiotu prawnego

Ponowna walidacja danych referencyjnych Identyfikatora podmiotu prawnego (LEI) ma zasadnicze znaczenie dla zachowania ścisłości globalnego zestawu danych LEI oraz utrzymania zaufania do Globalnego Systemu LEI

---

---

Global Legal Entity Identifier Foundation (GLEIF) publikuje codziennie aktualny Skonsolidowany plik GLEIF. Plik ten zawiera treść poszczególnych plików, opublikowanych przez organizacje nadające Identyfikator podmiotu prawnego (LEI), zawierający wszystkie kody LEI nadane podmiotom prawnym oraz powiązane dane referencyjne LEI.

Podstawową cechą różniącą LEI od innych identyfikatorów jest obowiązek regularnego przedłużania jego ważności przez podmioty, które go otrzymały. Konieczność przedłużenia ważności oznacza, że dane referencyjne LEI dotyczące podmiotu rejestrującego są poddawane ponownej walidacji przy pomocy źródeł zewnętrznych. Przedłużenie ważności LEI ma więc zasadnicze znaczenie dla zapewnienia wysokiej jakości danych globalnej ilości kodów LEI oraz, co za tym idzie, dla zaufania do Globalnego Systemu LEI.

Realizacja celów określonych przez Radę Stabilności Finansowej oraz Grupę G20 przy powstaniu inicjatywy LEI uzależniona jest od dostępności dokładnych i aktualnych danych LEI. Wdrożenie systemu LEI zwiększa zdolność oceny ryzyka, nadzoru rynku i podejmowania działań naprawczych przez władze wszystkich jurysdykcji. Korzystanie z LEI przynosi również wymierne korzyści firmom, w tym obniżenie ryzyka kontrahenta oraz zwiększenie wydajności operacyjnej.

Blog przedstawia omówienie wymogów związanych z przedłużeniem ważności, których muszą przestrzegać podmioty nadające LEI i podmioty posiadające LEI zgodnie z postanowieniami Komitetu Nadzoru Regulacyjnego (ROC). W skład Komitetu Nadzoru Regulacyjnego ds. LEI (LEI ROC) wchodzi ponad 60 organów władz publicznych z ponad 40 państw. Został on powołany w styczniu 2013 r. w celu koordynacji i nadzoru nad globalnym systemem identyfikatorów podmiotów prawnych, czyli Globalnym Systemem LEI.

LEI ROC postanowił, że podmioty nadające LEI muszą dokonywać ponownej walidacji danych referencyjnych powiązanych z wydanymi wcześniej kodami LEI w ramach swoich działań administracyjnych „w regularnych odstępach czasu i nie później niż rok od poprzedniej kontroli walidacyjnej”. Kontrola „musi obejmować weryfikację polegającą na potwierdzeniu przez dany podmiot, że odpowiednie informacje są zgodne z prawdą”.

Źródła cytowane w blogu podano na liście odsyłaczy poniżej.

Podsumowanie: proces nadawania LEI

LEI to dwudziestocyfrowy kod alfanumeryczny oparty na normie ISO 17442 opracowanej przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (ISO). Identyfikator podmiotu prawnego (LEI) jest powiązany z kluczowymi informacjami umożliwiającymi jednoznaczną identyfikację podmiotów prawnych uczestniczących w transakcjach i/lub rynkach finansowych.

Kody LEI są nadawane przez autoryzowane organizacje określane jako Lokalne Jednostki Operacyjne (LOU). (Aktualna lista organizacji autoryzowanych do nadawania LEI została podana w odsyłaczach poniżej.) Lokalne Jednostki Operacyjne umożliwiają rejestrację i przedłużenie ważności LEI, a także oferują inne usługi podmiotom prawnym pragnącym uzyskać kod LEI. Podmioty prawne nie muszą korzystać z usług działających w ich kraju podmiotów nadających kody LEI. Mogą one korzystać z usług dowolnej Lokalnej Jednostki Operacyjnej akredytowanej i upoważnionego do walidacji rejestracji LEI w danej jurysdykcji.

Podsumowanie: informacje udzielane w ramach danych referencyjnych LEI

Proces utrzymania jakości danych LEI zaczyna się od podmiotu rejestrującego. Podmiot rejestrujący musi dostarczyć ścisłe dane referencyjne LEI w procesie samodzielnej rejestracji. Podmioty nadające kody LEI muszą następnie dokonać walidacji danych referencyjnych LEI na podstawie wiarygodnego lokalnego źródła informacji – np. krajowy rejestr podmiotów gospodarczych – po czym nadać kod LEI zgodnie z normą LEI.

Po nadaniu go podmiotowi prawnemu kod LEI zostaje opublikowany łącznie z danymi referencyjnymi LEI przez Lokalną Jednostkę Operacyjną nadającą kod. Jak wspomniano wcześniej, informacje te są dostępne w postaci codziennie publikowanego Skonsolidowanego pliku GLEIF. Oznacza to, że pełne dane dotyczące wszystkich kodów LEI są zawsze publicznie dostępne do wglądu dla wszystkich zainteresowanych stron bez żadnych ograniczeń.

Norma ISO 17442 definiuje zestaw cech lub danych referencyjnych LEI stanowiących podstawowe elementy identyfikacyjne. Określa ona minimalne dane referencyjne, które muszą być zawarte w każdym LEI:

• oficjalną nazwę podmiotu prawnego zgodnie z wpisem do oficjalnego rejestru.
• adres siedziby podmiotu prawnego.
• państwo założenia.
• kody oznaczające nazwy państw oraz ich jednostki administracyjne.
• data pierwszego nadania LEI; data ostatniej aktualizacji informacji LEI; oraz data wygaśnięcia, jeżeli ma zastosowanie.

Dodatkowe informacje mogą zostać zarejestrowane na podstawie uzgodnienia z podmiotem prawnym oraz odpowiednim podmiotem nadającym LEI.

Common Data File Format określa sposób podawania kodów LEI i danych referencyjnych LEI przez wszystkie podmioty nadające LEI. Został on opracowany przez Komitet Nadzoru Regulacyjnego ds. LEI i powierzony do realizacji podmiotom nadającym LEI. Common Data File Format został przyjęty przez podmioty nadające LEI w sierpniu 2014 r. Dane udostępniane codziennie w Skonsolidowanym pliku GLEIF oparte są na tym formacie.

Podsumowanie: obowiązek regularnego przedłużania ważności LEI oraz wygaśnięcie LEI

Wymóg przedłużenia ważności LEI przyczynia się do utrzymania wysokiej jakości danych, ponieważ wymaga ponownej walidacji danych referencyjnych LEI zarejestrowanych w odniesieniu do danego podmiotu w źródłach zewnętrznych dokonywanej przez podmiot nadający LEI.

Common Data File Format zawiera w części dotyczącej rejestracji danych LEI element dotyczący „Daty kolejnego przedłużenia ważności” określający termin, w którym rejestracja LEI musi zostać przedłużona i ponownie zatwierdzona przez podmiot prawny. Data przedłużenia ważności oraz opłata należna podmiotowi nadającemu LEI za ponowną walidację danych referencyjnych LEI wnoszona przez podmiot prawny są uzgadniane pomiędzy tymi podmiotami. Jak wspomniano wcześniej, Komitet Nadzoru Regulacyjnego wymaga jednak, aby przedłużenie ważności nastąpiło nie później niż rok od poprzedniej weryfikacji danych.

Proces corocznego przedłużenia ważności

Dane LEI zawierają również informacje o statusie danego kodu LEI. Jeżeli dany podmiot prawny nie przedłuży ważności kodu i nie uzyska ponownego certyfikatu rejestracji LEI w terminie podanym w danych referencyjnych, a następnie nie dokona przedłużenia ważności w okresie dodatkowym dozwolonym przez podmiot nadający LEI, status rejestracji danego kodu LEI zostanie zmieniony na „wygasły’.

Należy jednak podkreślić, że wygasły kod LEI zachowuje ważność. Status „wygasły kod LEI” w odpowiednim polu danych referencyjnych danego podmiotu oznacza jedynie, że przedłużenie ważności nie zostało dokonane w wyznaczonym terminie, tzn. że nie dokonano ponownej walidacji danych podmiotu w źródłach zewnętrznych.

Status „wygasły kod LEI” nie musi więc oznaczać, że zarejestrowane informacje na temat danego podmiotu są nieaktualne. Niektóre podmioty prawne błędnie zakładają, że nie muszą przedłużać ważności LEI w wyznaczonym terminie, ponieważ informacje na ich temat nie uległy zmianie od poprzedniej weryfikacji. Należy jednak przypomnieć zarejestrowanym podmiotom, że, zgodnie z przyjętymi zasadami nie ma żadnych wyjątków od obowiązku przedłużania ważności LEI w wyznaczonym terminie.

Starania o zwiększenie terminowości przedłużenia ważności LEI

W momencie publikacji niniejszego blogu, czyli 29 września 2015 r., wydano na świecie 395 466 kodów LEI, z czego 86 150 stanowiły wygasłe kody LEI. Innymi słowy, obecnie około 21 procent wszystkich LEI nie zostało przedłużonych w wyznaczonym terminie wznowienia ważności danych referencyjnych LEI.

Według danych analityki biznesowej, w 2014 r. wygasłe kody LEI stanowiły 40 procent. Dzięki wysiłkom ze strony organów regulacyjnych w wielu jurysdykcjach i partnerów GLEIF nadających LEI na świecie, liczba wygasłych LEI spadła w 2015 r. o połowę. Poczyniono też znaczne postępy w informowaniu podmiotów prawnych o konieczności obowiązkowego przedłużenia ważności w wyznaczonym terminie.

Wspólne wysiłki w kierunku dalszego zwiększenia terminowości przedłużenia ważności LEI będą kontynuowane.

Przykładem jest Unia Europejska, w której Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA) określił termin, w którym użycie wygasłego LEI nie jest dopuszczalne dla celów sprawozdawczości handlowej. Ponadto organy regulacyjne wskazują, że będą zwiększać częstotliwość kontroli przedłużenia ważności zgłaszanych kodów LEI. Dlatego też podlegające odnośnym przepisom podmioty , których kody LEI nie zostały przedłużone w odpowiednim terminie, nie będą mogły uczestniczyć w obrocie giełdowym.

GLEIF we współpracy z partnerami nadającymi kody LEI będzie kontynuował informowanie podmiotów o konieczności realizacji ich zobowiązań związanych z regularnym przedłużaniem ważności LEI w wyznaczonych terminach. W tym celu podmioty nadające kody LEI starają się o zapewnienie jak najłatwiejszej procedury przedłużenia ważności przez zarejestrowane podmioty.

Zwiększenie terminowości przedłużenia ważności LEI wymaga jednak dalszych starań. Informacje na ten temat będą regularnie podawane w blogu GLEIF.

---