9. wpis w serii LEI Lightbulb — Znaczenie LEI w kontekście regulacji dotyczących kryptoaktywów

Po upadku FTX Stephan Wolf, dyrektor naczelny GLEIF, podkreśla znaczenie obowiązkowego stosowania LEI w ramach regulacyjnych dotyczących giełd kryptowalut i aktywów cyfrowych.

---

---

W tle poruszenia wywołanego upadkiem giełdy kryptowalut, FTX, wybrzmiewają echa przeszłości. Postulaty zapewnienia większej przejrzystości podmiotów stojących za giełdami kryptowalut i zaangażowanych w te giełdy wyraźnie przypominają wezwania G20 sprzed około piętnastu lat, po upadku banku Lehman Brothers w 2008 r. i następującym po nim globalnym kryzysie finansowym.

W tamtym czasie, w dążeniu do ogólnoświatowego rozwiązania problemu braku przejrzystości rynku Pozagiełdowych instrumentów pochodnych (OTC), grupa G20 poparła rekomendacje Rady Stabilności Finansowej dotyczące utworzenia GLEIF i Globalnego Systemu LEI. Trudno przecenić pozytywne skutki tej decyzji. Ponad dwieście regulacji w 23 jurysdykcjach na całym świecie nakazało stosowanie LEI przez podmioty prawne działające na rynkach kapitałowych, a na całym świecie są obecnie w aktywnym użyciu ponad dwa miliony kodów LEI. Są one dostępne dla każdej zainteresowanej strony — od organów regulacyjnych po konsumentów — co zapewnia niespotykany dotąd poziom przejrzystości i wglądu w tożsamości i struktury własności podmiotów prawnych we wszystkich rejonach świata.

Troska o globalne regulacje mające na celu zapobieganie kolejnym kryzysom systemowym przynosi korzyści obywatelom na całym świecie.

Upadek FTX skłania do rozważenia możliwości wykorzystania tego systemu do osiągnięcia tych samych celów na niespokojnym rynku kryptowalut i aktywów cyfrowych. Gdyby kody LEI zostały wprowadzone w nowych ramach regulacyjnych dotyczących kryptowalut na całym świecie, tak jak miało to miejsce w przypadku pozagiełdowych instrumentów pochodnych, możliwe byłoby szybkie osiągnięcie tych samych celów, z korzyścią dla wszystkich zaangażowanych stron.

Co sprawia, że kody LEI idealnie nadają się do tego celu? Po pierwsze, tylko uniwersalny identyfikator uznawany globalnie i mający wysoką jakość, może we właściwy sposób wspomagać zachowanie stabilności finansowej i przeciwdziałanie praniu pieniędzy w dzisiejszym świecie cyfrowym z wieloma jurysdykcjami. Kody LEI spełniają wszystkie te wymagania. Co więcej, jako otwarte standardy zarządzania ISO dotyczące tożsamości, LEI może ułatwić legalne transakcje w ramach aktywów cyfrowych, zarówno ze strony dostawców usług, jak i emitentów kryptoaktywów, pomagając im uniknąć błędów popełnionych przez rynki — takich jak brak interoperacyjności, minimalna zdolność uczestników rynków finansowych do oceny ekspozycji na różnych rynkach oraz ograniczona zdolność organów nadzoru finansowego do komunikowania się w sprawie poszczególnych podmiotów. To właśnie te niedociągnięcia są wykorzystywane przez przestępców na dzisiejszych rynkach finansowych do przeprowadzania nielegalnych transakcji.

Regulacje w Europie

Kroki w kierunku uregulowania tego obszaru są najbardziej widoczne w UE. Właśnie w Europie regulacje dotyczące rynków kryptoaktywów (MiCA) po raz pierwszy łączą kryptoaktywa, emitentów kryptoaktywów i dostawców usług w zakresie kryptoaktywów w jednolitych ramach regulacyjnych, z ochroną konsumentów jako ostatecznym celem. Treść regulacji została uzgodniona, ale nie została jeszcze oficjalnie opublikowana, choć można tego oczekiwać w najbliższym czasie.

Innym ewoluującym obszarem regulacyjnym jest opodatkowanie dostawców usług w zakresie kryptowalut. W październiku 2022 r. Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) zakończyła prace nad ramami sprawozdawczości w zakresie kryptoaktywów oraz poprawkami do wspólnego standardu sprawozdawczości. OECD uznała LEI za jeden z akceptowanych identyfikatorów służących do identyfikacji dostawców usług w zakresie kryptoaktywów. Unia Europejska również uznała LEI w proponowanej dyrektywie w sprawie współpracy administracyjnej (DAC8) wprowadzającej zasady wymiany informacji podatkowych na temat kryptoaktywów między krajowymi organami podatkowymi.

Pokazuje to, w jaki sposób w UE wyłania się szerszy ekosystem skutecznego monitorowania dostawców usług w zakresie kryptoaktywów. Dostawcy usług muszą identyfikować się za pomocą LEI przy przeprowadzaniu transakcji, a ten sam identyfikator musi być zgłoszony organom podatkowym. Umożliwia to łatwiejsze uzgadnianie informacji podatkowych zgłaszanych przez dostawcę usług w zakresie kryptoaktywów oraz łatwiejszą komunikację między rynkami finansowymi a organami podatkowymi. GLEIF pochwala UE za to wizjonerskie wdrożenie i demonstrację ekosystemu, który musi się rozwijać, aby umożliwić skuteczne monitorowanie dostawców usług w zakresie kryptoaktywów.

Regulacje w USA

W USA nie ma jeszcze takich ram regulacyjnych. Trwa natomiast debata dotycząca obowiązków Komisji Papierów Wartościowych i Giełd (SEC) oraz Komisji ds. Towarowych Kontraktów Terminowych Typu Future (CFCD) nad tym, kto będzie miał nadzór regulacyjny nad pozagiełdowym rynkiem obrotu kryptoaktywami, kiedy nadejdzie na to czas. Na dowód jedności między dwiema największymi jurysdykcjami finansowymi USA może wykorzystać LEI do identyfikacji emitentów i dostawców usług w zakresie kryptoaktywów oraz przypieczętować propozycję LEI. Pozwoliłoby to odpowiednim organom na łatwą wymianę informacji na temat dostawców usług w zakresie kryptoaktywów, którzy świadczą usługi w obu jurysdykcjach, co ponownie stanowiłoby istotny wkład w szerszy ekosystem.

Uwzględnienie LEI w powstających zasadach i regulacjach pomoże wyrównać szanse wszystkich dostawców usług w zakresie kryptoaktywów w różnych jurysdykcjach. Obecnie nie ma globalnego sposobu pozwalającego ustalić (bez znaczącej ręcznej interwencji), czy ten sam dostawca usług w zakresie kryptoaktywów nie jest zarejestrowany u kilku regulatorów. Prowadzi to do niepewności zarówno dla władz krajowych, jak i dla wszystkich uczestników globalnego systemu finansowego. Jeżeli wszystkie jurysdykcje będą identyfikować zarejestrowanych dostawców usług w zakresie kryptoaktywów i innych pośredników za pomocą LEI, a organy nadzorcze będą konsekwentnie wymieniać się LEI, w efekcie wyłoni się ekosystem finansowy wspierany rozwiązaniami cyfrowymi. Pozwoliłoby to na szybsze i skuteczniejsze monitorowanie, a także zmniejszenie obciążenia sektora prywatnego w związku z koniecznością zachowania zgodności z przepisami. Jest to jedyny sposób na uniknięcie arbitrażu regulacyjnego i luk w globalnym systemie finansowym.

Publikowana przez GLEIF „seria wpisów na blogu LEI Lightbulb” ma za zadnie rzucać światło na to, jaka jest skala przyjmowania i promowania LEI w sektorze publicznym i prywatnym, w różnych lokalizacjach geograficznych i przypadkach użycia poprzez wskazywanie, którzy liderzy branżowi oraz które władze i organizacje są zwolennikami LEI oraz jaki mają w tym cel. Pokazując, w jaki sposób sukces wynikający z silnych podstaw regulacyjnych daje początek fali orędowników dalszej pracy nad regulacjami dotyczącymi LEI i dobrowolnego przyjęcia LEI w nowych i pojawiających się zastosowaniach, GLEIF ma nadzieję edukować w zakresie zarówno obecnych, jak i przyszłych potencjalnych korzyści, jakie „jedna globalna tożsamość” może dostarczyć firmom na całym świecie, niezależnie od sektora.

---